ΑΟΖ, Τουρκία και ... αριστερή(;) πολιτική

Ο Οκτώβριος είναι ένας μήνας, που θα κρίνει πολλά ιδιαίτερα στο περιβόητο ζήτημα της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Η ΑΟΖ σύμφωνα με την Συνθήκη του 1982 των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το Ναυτικό Δίκαιο, είναι η θαλάσσια έκταση όπου ένα κράτος έχει δικαίωμα στην έρευνα και στην εκμετάλλευση των θαλάσσιων πόρων, καθώς επίσης και στην παραγωγή ενέργειας από το νερό και τον άνεμο (άρθρο 56).

Η ΑΟΖ εκτείνεται πέραν των 12 ναυτικών μιλίων, που ορίζουν τα χωρικά ύδατα ενός κράτους, στα 200 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή. Η διαφορά ανάμεσα στα χωρικά ύδατα και στην ΑΟΖ είναι πως τα χωρικά ύδατα αποτελούν κομμάτι πλήρους κυριαρχίας του κράτους, ενώ η ΑΟΖ αποτελεί απλό "κυριαρχικό δικαίωμα", που αναφέρεται στη δικαιοδοσία του κράτους μέχρι και κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, καθώς η επιφάνεια είναι διεθνή ύδατα.

Εξαίρεση στον κανόνα των 200 ναυτικών μιλίων αποτελούν οι περιπτώσεις όπου οι ΑΟΖ δύο ή περισσοτέρων χωρών αλληλοεφάπτονται, όταν δηλαδή οι ακτογραμμές των εν λόγω χωρών απέχουν λιγότερο από 400 ναυτικά μίλια. Σε αυτήν την περίπτωση οι χώρες, που διεκδικούν τις ΑΟΖ, συναποφασίζουν και ορίζουν τα θαλάσσια σύνορα. Γενικός κανόνας είναι πως κάθε σημείο εντός μίας αλληλοεφαπτόμενης περιοχής περιέρχεται στη δικαιοδοσία της εγγύτερης χώρας.

Τέτοια περίπτωση αποτελούν οι ΑΟΖ της Ελλάδος, της Κύπρου και της Αιγύπτου. Σύμφωνα με την Αιγυπτιακή εφημερίδα Al-Ahram, ήδη ο υπουργός των Εξωτερικών της Αιγύπτου Sameh Shoukry και ο Κύπριος ομόλογός του Ιωάννης Κασουλίδης είχαν προσφάτως συζήτηση σχετικά με τον προσδιορισμό της agenda της συναντήσεως Κορυφής της Τριμερούς Συνόδου Αιγύπτου-Ελλάδος-Κύπρου, που θα πραγματοποιηθεί στο Κάιρο τον Οκτώβριο.

"Αγκάθι" σε αυτήν την συνεργασία δεν είναι άλλος παρά ο "συνήθης ύποπτος", δηλαδή η Τουρκία. Σε συνεργασία (!) με το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που διαλύει την χώρα, οι Τούρκοι έφθασαν αρκετές φορές πολύ κοντά στην νομιμοποίηση της διεκδίκησης τους στα Ελληνικά χωρικά ύδατα. Εκτός από την προδοτική στάση του κράτους αλλά και του Στόλου στο ζήτημα των Ιμίων, ποιος μπορεί να ξεχάσει τα γεγονότα στην νήσο Στρογγύλη, όπου αποφεύχθηκαν τα χειρότερα χάρη στην παρέμβαση της Παρατάξεως «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»;

Είναι γνωστό πως η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη Συνθήκη του ΟΗΕ περί Ναυτικού Δικαίου. Ωστόσο, παρότι προβάλλει μονίμως διαφωνία σχετικά με το άρθρο της Συνθήκης, που προβλέπει την επέκταση των χωρικών υδάτων μίας χώρας στα 12 ναυτικά μίλια, η ίδια έχει επεκτείνει τα εθνικά της ύδατα στη Μαύρη Θάλασσα στα 12 ναυτικά μίλια.

Εξαιτίας της ανθελληνικής στάσης των Ελλήνων(;) πολιτικών σήμερα έχει γίνει αποδεκτή η casus belli (αφορμή πολέμου), που επέβαλε η Τουρκία στο Αιγαίο στην περίπτωση που η Ελλάδα διεκδικήσει τα χωρικά της ύδατα πέραν των 6 ναυτικών μιλίων, κάτι που είναι δικαίωμά της και απορρέει από το Διεθνές Δίκαιο! Επιπλέον η Ελλάδα εξαιτίας της εγκληματικής, αλλά και κατευθυνόμενης, τακτικής των Ελλήνων(;) πολιτικών δεν έχει καθορίσει ΑΟΖ ούτε με την Κύπρο, ούτε με την Αίγυπτο, ικανοποιώντας την απαίτηση των Τούρκων.

Έτσι, λοιπόν, η έκβαση της Τριμερούς Συνόδου τον Οκτώβριο στο Κάιρο αναμένεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Φυσικά, δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι λαμβάνοντας υπ' όψιν το ευρύτερο σημερινό πολιτικό καθεστώς στο εσωτερικό της πατρίδος μας, αλλά και την ιδιαίτερα ενισχυμένη Τουρκία, που ήδη προχώρησε σε συνεργασία -εκτός από την Ρωσία- και με το Ισραήλ.

Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη και δεν ενδείκνυται να χρησιμοποιηθεί από κανέναν ως μέσο εξυπηρέτησης των ατομικών μικροσυμφερόντων και ικανοποιήσεως complexικών συμπλεγμάτων. Απαιτείται από όλους σοβαρότητα, υπευθυνότητα και κυρίως φρόνημα θυσίας, αν αυτό απαιτηθεί. Σε αντίθετη περίπτωση θα ακούμε την βαρβαρική Τουρκική διάλεκτο όχι μόνο στις απαράδεκτες και ανεπίτρεπτες Τούρκικες σειρές στην τηλεόραση, αλλά και στην καθημερινότητά μας! Ο Θεός να φυλάξει να μη το ζήσουμε!