Μικρονοϊκότητα ή σκοπιμότητα;

Διαβάζοντας τις νέες προκλητικές δηλώσεις του αστοιχείωτου και -κατά πως φαίνεται- αμόρφωτου υπουργού της ... Παιδείας, αναρωτιέμαι εάν πρόκειται για μικρονοϊκότητα ή για σκοπιμότητα. Ο υπουργός, ούτε λίγο, ούτε πολύ, άφησε να εννοηθεί ότι οι πάντες μπορούν να κάνουν τα πάντα, ακόμα και τον καθηγητή των δύσκολων επιστημών όπως είναι τα Μαθηματικά και η Φυσική, εκεί όπου κάποιοι αφιέρωσαν ολόκληρη την ζωή τους προκειμένου να εμβαθύνουν αλλά και για να μπορέσουν να διδάξουν και να βοηθήσουν και άλλους.

Για τον υπουργό αυτά είναι «συντεχνιακές αντιλήψεις» με δεδομένο, όπως ο ίδιος τονίζει, ότι «από τη δική μου μαθητική και φοιτητική εμπειρία οι καλύτεροι και οι καλύτερες του θετικού τμήματος στο σχολείο μου συνέχιζαν τις σπουδές τους στα πολυτεχνεία [...] ήξεραν πολύ καλή Φυσική και πολύ καλά μαθηματικά αλλά δεν μπορούσαν να διδάξουν Μαθηματικά και Φυσική στη Τεχνική Εκπαίδευση. Προκύπτει ένα ερώτημα, γιατί περιχαρακώνουμε τα αντικείμενα; Χρειάζεται κάποια διδακτική μόρφωση νωρίτερα; Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους, φυσικούς και μαθηματικούς. Τότε να το κάνουμε».

Απάντηση υπήρξε τόσο από την Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία, όσο και από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει η Μαθηματική Εταιρεία «Η διδασκαλία και μάθηση των Μαθηματικών δεν μπορεί να είναι ούτε προϊόν τεχνικής μαθητείας, ούτε διεκπεραίωση μιας ασκησιολογίας. Είναι ένα πολύπλοκο έργο σε όλες τις ηλικίες και συνθήκες εκπαίδευσης, με διακριτούς στόχους και μεθοδολογικές ιδιαιτερότητες ανάμεσα στην προσχολική, στην πρωτοβάθμια, στη δευτεροβάθμια και στην τεχνική εκπαίδευση».

Επίσης, η Ένωση Ελλήνων Φυσικών στην ανακοίνωσή της με τίτλο «Όχι πια Φυσική, μόνο ...Parking» με ιδιαίτερα μαχητικό και κόσμιο τρόπο σημειώνει μεταξύ άλλων πως «θα εναντιωθεί με κάθε δυνατό μέσο στις πρωτοφανείς προθέσεις του υπουργείου να υποβαθμίσει περαιτέρω την Παιδεία, αναθέτοντας τη διδασκαλία της Φυσικής σε όποιον…ήταν καλός μαθητής στο Λύκειο. Η εκτίμηση του "ό,τι δηλώσεις είσαι", άρα διδάσκεις όποιο μάθημα δεν έχει εκπαιδευτικό στην αίθουσα, είναι απαράδεκτη από επιστημονική και παιδαγωγική άποψη. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε την άποψη του κ. Υπουργού μετά τον διορισμό και του τελευταίου αδιόριστου Φυσικού. Την ώρα που συνάδελφοί μας παραμένουν αδιόριστοι ή γυρίζουν κάθε χρόνο την Ελλάδα για να καλύψουν τα κενά στα σχολεία μας, τέτοιες δηλώσεις δείχνουν ασέβεια προς αυτούς».

Το πολιτικό σύστημα δεν κρατάει πλέον τα προσχήματα και αποκαλύπτει ξεκάθαρα την πρόθεσή του, που είναι η αποδόμηση των αξιών και των ιδανικών του έθνους. Μετά την απαξίωση της Εκκλησίας και της Πίστεως, ακολούθησε η υποβάθμιση της ενασχόλησης με τα κοινά και τώρα πλήττεται καίρια και η Παιδεία του Έθνους.

Ο Μοναδικός Έλληνας Κυβερνήτης του τόπου, ο Ιωάννης Α. Καποδίστριας είχε δώσει απόλυτη προτεραιότητα στην Παιδεία των Ελλήνων διδάσκοντάς μας την σπουδαιότητα του να δημιουργήσεις σωστούς ανθρώπους. Ο Καποδίστριας, μάλιστα, έλεγε πως «Αποτελεί Θεία τιμή το να αναθρέψει κάποιος Ελληνόπαιδες, με τις γνώσεις της Ιεράς μας Θρησκείας, να τους εκπαιδεύσει στην πάτριον γλώσσα και να τους προπαρασκευάσει για ανώτερες Πανεπιστημιακές σπουδές».

Η χαοτική διαφορά του τότε με το σήμερα... Τότε η στάχτη έγινε Κράτος, ενώ τώρα (στην "μοντέρνα" εποχή) το κράτος έγινε... στάχτη και μπούλμπερη [μεσαιωνική λέξη, που ετυμολογείται από το λατινικό pulvis (κόνις), pulveris (κονιορτός)].