Στην Ελλάδα βιώνουμε πλέον και επισήμως την κατάλυση της δημοκρατίας. Η χώρα που γέννησε την δημοκρατία, για ακόμα μια φορά περνάει μία περίοδο ολοκληρωτικού καθεστώτος. Η Ελλάδα μας και πάλι δίνει το, κακό αυτή τη φορά, παράδειγμα στον υπόλοιπο κόσμο σχετικά με την σύγχρονη μορφή διακυβέρνησης, αυτή της κοινοβουλευτικής δικτατορίας.
Πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία της πατρίδος μας που εισάγει ένα νέο πολίτευμα στην ιστορία της ανθρωπότητος. Το καθεστώς αυτό για να λειτουργήσει απαιτεί ένα κοινοβούλιο από Εφιάλτες και Ισκαριώτες ικανούς να κωφεύουν ακόμα και στην ισχυρότερη λαϊκή βούληση. Όσο πιο στυγνό είναι το καθεστώς, τόσο περισσότερο εναντιώνεται στην λαϊκή βούληση την οποία μάλιστα προκαλεί-απειλεί με αδιέξοδες εκλογές (!), των οποίων τους κανόνες έχει ορίσει με τέτοιο αισχρό τρόπο, έτσι ώστε να εκλέγονται μόνο τα καθεστωτικά κόμματα και οι βο(υ)λευτές.
Ο Ελληνικός λαός στην συντριπτική του πλειοψηφία που άγγιξε το 62%, απαίτησε από την κυβέρνησή του να σταματήσει τα υφεσιακά μέτρα και την λιτότητα. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που είχε επιλέξει αυτήν την κυβέρνηση των "μαθητευόμενων μάγων" στις αρχές του χρόνου. Όμως το καθεστώς βρήκε και πάλι την λύση: Ολόκληρο το κυνοβούλιο (γνωρίζω την ορθογραφία της λέξης) συνασπίστηκε σε βάρος του Ελληνικού λαού και εναντιώθηκε στην βούληση και στα συμφέροντά του. Το καθεστώς αποφάσισε και διέταξε την παράταση της ύφεσης, την υπαγωγή της χώρας σε τρίτη δανειακή σύμβαση, καθώς επίσης και το ξεπούλημα των εδαφών και των πολύτιμων περιουσιακών στοιχείων του κράτους.
Οι δικτατορίες και γενικότερα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα δεν έχουν ούτε μεγάλη περίοδο ζωής, ούτε καλό τέλος. Οι δικτατορίες, επιβεβλημένες ή μη, καταλύονται με τον ίδιο τρόπο, που δεν είναι άλλος από τις λαϊκές επαναστάσεις και εξεγέρσεις. Το τέλος των καθεστωτικών είναι πάντοτε άτιμο και οδηγεί είτε στην ισόβια κάθειρξη ή, στην καλή περίπτωση για τους δικτάτορες, στον θάνατο. Τουλάχιστον αυτό ξέρουμε από την ιστορία.
Η λαϊκή αγανάκτηση ακόμα δεν έχει φθάσει σε σημείο να υπάρξει επανάσταση και γι' αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα έχει την τελευταία του ευκαιρία: Είναι η ώρα να φύγουν μακρυά από την Ελλάδα μας όλοι οι πολιτικοί του σημερινού κυνοβουλίου καθώς επίσης και τα "τσιράκια" τους στα presstitute μέσα ενημερώσεως.
Αλήθεια, ποιες είναι οι ποινές που -τάχα- επέβαλλε η ΕΣΗΕΑ στους δημοσιογράφους που παρέβησαν τα καθήκοντά τους και έγιναν πολιτικοί διαφημιστές της λιτότητας και της φιλοευρωπαϊκής πολιτικής κατά την περίοδο προ του δημοψηφίσματος; Καμία γιατί πολύ απλά ως πιστοί χαμερπείς υπηρέτες ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, οι δημοσιογράφοι και οι τηλεοπτικοί σταθμοί, άλλαξαν πορεία και σήμερα υποστηρίζουν τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του, με την ίδια αναίδεια που τον έβριζαν και τον έφτυναν την προηγούμενη εβδομάδα.
Η αντοχή και η ανοχή έχουν όρια και οι δικτάτορες του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους συνενόχους τους τα έχουν εξαντλήσει. Θα πρέπει να δουλέψει το ένστικτο της πολιτικής αυτοσυντήρησής τους και είτε να αλλάξουν άμεσα πολιτική ή να εξαφανιστούν μία δια παντός από τον τόπο. Σε αντίθετη περίπτωση η συνέχεια είναι απλά ... προδιαγεγραμμένη!
Δεν χρειάζονται σχόλια.
ΑπάντησηΔιαγραφή