«Τα περισσότερα από τα σενάρια που αντιμετωπίζει η Ελλάδα είναι ζοφερά. Η χώρα θα μπορούσε να έρθει αντιμέτωπη με τη χρεοκοπία, με έλεγχο κεφαλαίων στις τράπεζες (capital control), με βίαιη μετατροπή των καταθέσεων των αποταμιευτών σε τραπεζικό κεφάλαιο, παραίτηση από το ευρώ και έξοδο από την ευρωζώνη και πάει λέγοντας», έγραφαν προ ημερών οι New York Times, σχολιάζοντας τις τελευταίες εξελίξεις και την αδυναμία κατάληξης σε συμφωνία μεταξύ της Ελλάδος και των δανειστών της.
«Αλλά ακόμα και με αυτά τα δεδομένα υπάρχει μία ελπίδα τα πράγματα να καταλήξουν καλά. Όλοι όσοι ενδιαφέρονται για την Ελλάδα, ξεκινώντας από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, πρέπει να δουλέψουν σκληρά για να εξασφαλίσουν την λιγότερο κακή πορεία της χώρας στο μέλλον. Αυτό προϋποθέτει όχι μόνο ότι ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να πάρει πίσω τα λόγια του, αλλά επιπλέον να προκηρύξει εκλογές. Ο συγχρονισμός δεν είναι καλός δεδομένων και των δόσεων που πρέπει να πληρώσει στο ΔΝΤ και την ECB η Ελλάδα τους επόμενους τρεις μήνες, αλλά είναι δυνατό να γίνει», συνεχίζει το άρθρο των New York Times που το υπογράφει ο Hugo Dixon.
Ο αρθρογράφος συνεχίζει το σκεπτικό του υποστηρίζοντας πως η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει σε μία βραχυπρόθεσμη συμφωνία με τους δανειστές της χώρας, προκειμένου να εξασφαλίσει τα εναπομείναντα 7,2 δις ευρώ και να αποφύγει τη χρεωκοπία που διαφορετικά φαίνεται αναπόφευκτη τον επόμενο μήνα.
«Δεδομένου ότι οι δύο πλευρές έχουν ακόμη πολύ μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο. Από την άλλη μεριά όμως, ο κ. Τσίπρς δηλώνει αισιόδοξος για μία συμφωνία, πράγμα που ίσως σημαίνει, ότι είναι έτοιμος να προχωρήσει σε συμβιβασμούς.
Η πιο σημαντική απόφαση που πρέπει να πάρει η Αθήνα, αφορά στις συντάξεις. Το Ελληνικό σύστημα είναι μη βιώσιμο, κυρίως λόγω των απαλλαγών που επιτρέπουν στους εργαζόμενους να βγαίνουν στη σύνταξη πολύ πριν τη συμπλήρωση των απαιτούμενων ετών. Οι δανειστές δεν πρέπει να αφήσουν περιθώριο και χώρο σε αυτόν τον τομέα.
Από την άλλη μεριά, η ευρωζώνη και το ΔΝΤ θα πρέπει να είναι έτοιμοι να συμβιβαστούν στις μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά, καθώς δεν υπάρχει ανάγκη να κατεδαφιστούν περαιτέρω τα κεκτημένα των εργαζομένων.
Λαμβάνοντας ως δεδομένο, ότι αυτή η βραχυπρόθεσμη συμφωνία είναι εφικτή, ανακύπτουν τρία ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν. Πρώτον, θα καταφέρει ο Αλέξης Τσίπρας, να πείσει τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας να την στηρίξουν; Δεύτερον, πώς θα χρηματοδοτηθεί η Ελλάδα, μέσα στο καλοκαίρι, για να πληρώνει τις δόσεις της προς τους δανειστές και τρίτον, θα ήταν τόσο η Ελλάδα όσο και οι δανειστές της προετοιμασμένοι για μία πολυετή συμφωνία, που θα απαιτούσε ακόμα περισσότερες μεταρρυθμίσεις και πιθανώς νέα δάνεια, άνω των 50 δις ευρώ;»
Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά κατά τον Dixon, είναι η προκήρυξη δεύτερων εκλογών. «Με αυτόν τον τρόπο, ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να πετάξει εκτός κόμματος τα ακραία στελέχη του. Επίσης, θα έδινε στους δανειστές την εμπιστοσύνη ότι η Αθήνα θα ακολουθήσει τις δεσμεύσεις της οπότε αυτό με τη σειρά του θα καθιστούσε πιο εύκολη την ροή χρημάτων προς τη χώρα.
Αν δεν στραφεί πάλι στους Έλληνες πολίτες ο Αλέξης Τσίπρας, θα είναι πολύ δύσκολο για τους δανειστές, να εμπιστευτούν ξανά την Ελλάδα. Μετά τους τελευταίους τέσσερις μήνες διαπραγματεύσεων και συζητήσεων, ανησυχούν ότι δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα, για την ολοκλήρωση του προγράμματος.
Καλύτερη στιγμή για τις εκλογές είναι ο Ιούλιος, μετά τη βραχυπρόθεσμη αυτή συμφωνία με τους εταίρους της Ελλάδας αλλά πριν τις συζητήσεις για μία μελλοντική και μακροπρόθεσμη νέα συμφωνία», καταλήγει.ο Dixon που ισχυρίζεται πως «μπορεί αυτό το σενάριο να μοιάζει με παραμύθι, ωστόσο είναι από τα λίγα που δεν τελειώνει με καταστροφή».
Φυσικά καταστροφή για τον Dixon είναι να μην γίνει το θέλημα της Δύσης. Συμπεριφέρεται και μιλά σαν να μην καταλαβαίνει πως το μοναδικό σενάριο που δεν είναι καταστροφικό για την Ελλάδα μας είναι αυτό της εξόδου από την ευρωζώνη.
Οι δυτικοί μπορούν να ισχυρίζονται ότι θέλουν αλλά η πραγματικότητα και η αλήθεια είναι μία. Το ζήτημα είναι εάν η κυβέρνηση θα υπηρετήσει αυτήν την αλήθεια ή θα αποπλανήσει και αυτή (όπως οι προηγούμενες) τον Ελληνικό λαό και θα τον οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση.
Αναρτήσεις
Δυστυχώς, είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι όλη η καθυστέρηση στην επίτευξη "συμφωνίας" έγκειται στο πώς θα χειρισθεί η Ελληνική κυβέρνηση τις συνέπειες του "έντιμου" συμβιβασμού. Όταν σε καλούν οι διαχειριστές των "θεσμών" να μεταβείς προς επαναδιαπραγμάτευση με ΜΟΝΟ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ τις "νέες" δικές σου προτάσεις, ε! τότε είναι φανερό ότι επίκειται άτακτη αποδοχή όλων όσων θέλουν να σου επιβάλλουν. Μπορεί βεβαίως να παρουσιάσει η ελληνική πλευρά ως θρίαμβο κάποια "υποχώρηση" των "θεσμών" π.χ. την τήρηση του ΦΠΑ στα ελληνικά νησιά στα επίπεδα που προτείνει η ίδια, όμως η "λεοντή" της απάτης δεν πρόκειται να κρυφτεί. Το μόνο που απομένει σε αυτήν την αρνητική εξέλιξη, είναι να φορτώσει η κυβέρνηση το άλλοθι της υιοθέτησης των μέτρων στη διαδικασία μιας εκλογικής αναμέτρησης. Όμως εδώ πρόκειται για την ύψιστη φενάκη. Ο Ελληνικός λαός θα φορτωθεί τα μέτρα, (σε συνθήκες απόκρυψης της αλήθειας, εθελοδουλείας των κρατούντων και πλήρους οικονομικής ανέχειας-ανασφάλειας) με την βούληση ενός που αυτοχειριάζεται.
ΑπάντησηΔιαγραφή