GRexit analysis - Μανώλης Β. Βολουδάκης

Breaking

19/02/2015

GRexit analysis

Οι αναλυτές της Βρετανικής τράπεζας Barclays επισημαίνουν ότι έχει αυξηθεί ο κίνδυνος της GRexit, ενώ και η πορεία των αποδόσεων των Ελληνικών ομολόγων ανεβάζει την πιθανότητα χρεοκοπίας της χώρας πάνω από το 50%. Για να αποφύγει η Ελλάδα, τόσο τον κίνδυνο χρεοκοπίας, όσο και εκείνον εξόδου της από την ευρωζώνη χρειάζεται άμεσα νέα οικονομική βοήθεια, επισημαίνει η Barclays.

Σύμφωνα με την τράπεζα, μόνο για το 2015 οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας ξεπερνούν τα 15 δις ευρώ. Ακόμη κι αν τόσο η Ελλάδα, όσο και οι Ευρωπαίοι εταίροι της έχουν ισχυρά κίνητρα και σοβαρούς λόγους να επιθυμούν την επίτευξη συμφωνίας, οι κίνδυνοι παραμένουν. Ο κίνδυνος για τις Ευρωπαϊκές τράπεζες από μία πιθανή GRexit έχει μειωθεί, αφού πλέον η έκθεση του Ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα έχει περιοριστεί σημαντικά.

Στην περίπτωση της GRexit, μόνο για την Ιταλία, η οποία καλύπτει το 17% του μετοχικού κεφαλαίου της ECB, το ύψος των ζημιών φτάνει στα 61,2 δις ευρώ, χρήματα που αντιστοιχούν στο 3,8% του Ιταλικού ΑΕΠ. Στην πρώτη θέση των ζημιωμένων βρίσκεται η Γερμανία για την οποία το κόστος μιας ενδεχόμενης GRexit αγγίζει τα 92 δις ευρώ, με τη Γαλλία να ακολουθεί με 70 δις ευρώ. Στην ίδια έκθεση επισημαίνεται επίσης ότι η ζημιά της GRexit αντιστοιχεί στο 4,3% του ΑΕΠ για την Εσθονία, στο 4,2% για τη Σλοβακία και στο 5,3% για τη Μάλτα.

Όπως επισημαίνεται, σε περίπτωση παραμονής στο ευρώ το χρέος θα μειωθεί από το 179% που είναι τώρα στο 120% το 2020, με την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει πάγωμα των τόκων για τα επόμενα 20 χρόνια. Την ίδια στιγμή, σε περίπτωση εξόδου από την ευρωζώνη, το Ελληνικό χρέος θα πέσει στο 155% το 2020, για να διαμορφωθεί στο 123% το 2030.

Για τον κίνδυνο μιας ενδεχόμενης GRexit προειδοποίησε ο επικεφαλής του ESM Klaus P. Regling με αφορμή το σενάριο που δημοσίευσε το Spiegel για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και μετά και της Κύπρου, λόγω της στενής οικονομικής σύνδεσης των δύο χωρών. Όπως είπε ο Regling στο Γερμανικό περιοδικό, η αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν η ακριβότερη από όλες τις πιθανές λύσεις, τόσο για την Ελλάδα, όσο και για τη Γερμανία και για τις άλλες χώρες της νομισματικής ένωσης.

Στο σχετικό δημοσίευμα το Spiegel επικαλείται εμπειρογνώμονες του eurogroup, σύμφωνα με τους οποίους η υπόλοιπη ευρωζώνη θα μπορούσε να διαχειριστεί την έξοδο της Ελλάδας και της Κύπρου από το ευρώ. «Το πιθανότερο όμως είναι ότι σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας, η Κύπρος θα χρειαστεί επιπλέον οικονομική βοήθεια», συμπληρώνει.

Χτες (18/2/2015) το βράδυ, το διοικητικό συμβούλιο της ECB αποφάσισε την ενίσχυση της έκτακτης παροχής ρευστότητας μέσω του ELA στις Ελληνικές τράπεζες κατά 3,3 δις ευρώ. Η συγκεκριμένη απόφαση ισχύει για δύο εβδομάδες, οπότε και αναμένεται να συνεδριάσει εκ νέου το διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Σημειώνεται ότι μετά τις τελευταίες εκροές καταθέσεων κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της Ελλάδας με τους δανειστές της, οι Ελληνικές τράπεζες εκτιμούσαν πως οι ανάγκες έκτακτης παροχής ρευστότητας ανέρχονταν στα 10 δις ευρώ.

Το συνολικό ποσό του ELA για τις Ελληνικές τράπεζες βρίσκεται στα 68,3 δις ευρώ για διάστημα δύο εβδομάδων. Σύμφωνα με πηγές της ECB, αν υπάρξει ανάγκη πρόσθετης ρευστότητας για το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα, θα ακολουθηθεί η ίδια διαδικασία.

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας συζήτησαν για το αν θα επιτρέψουν περισσότερη έκτακτη χρηματοδότηση για τις Ελληνικές τράπεζες με τις απόψεις να διίστανται, καθώς η Αθήνα βρίσκεται υπό πίεση να αποδεχθεί μία παράταση του προγράμματος βοήθειας, αναφέρει το Reuters. «Το ερώτημα είναι το πώς τα πράγματα θα συνεχιστούν με την Ελλάδα» αναφέρει Ευρωπαίος αξιωματούχος. «Από την Ευρωπαϊκή πλευρά, υπάρχει η ελπίδα πως μπορεί να βρεθεί μία διέξοδος αυτήν την εβδομάδα»

Σύμφωνα με την ίδια πηγή του Reuters, ο επικεφαλής της Bundesbank Jens Weidmann, ο οποίος έχει προειδοποιήσει κατά της κακής χρήσης της έκτακτης χρηματοδότησης σε έμμεση χρηματοδότηση του Ελληνικού κράτους, αντιτάχθηκε στην αύξηση του ορίου. Όμως, ενώ ορισμένα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ECB συμμερίζονται τις επιφυλάξεις του, άλλοι επιθυμούν περισσότερο επιείκεια, αναφέρει το δημοσίευμα.

Ο συνολικός απολογισμός της χτεσινής (18/2/2015) ημέρας για την κυβέρνηση έχει να παρουσιάσει την τακτοποίηση -έστω και αρκετά καθυστερημένα- της εκκρεμότητας για την οποία διαλύθηκε η προηγούμενη Βουλή, αυτή της εκλογής του προέδρου της δημοκρατίας, με την ανάδειξη στο ύπατο αξίωμα της χώρας ενός ακόμα πολιτικού, του οποίου ο πολιτικός βίος ελέγχεται αρκετά και σε πολλές περιπτώσεις. Κατά τα λοιπά, παρέμεινε ανοιχτό το τι θα γίνει στο νέο έκτακτο eurogroup της Παρασκευής (20/2/2015), παρά τις διαβεβαιώσεις του Έλληνα υπουργού των Οικονομικών πως θα επέλθει συμφωνία.

Η κυβέρνηση έχει χάσει την αρχική της δυναμική στις διαπραγματεύσεις και έχει αρχίσει να κουράζει εαυτήν και αλλήλους με τη στάση της που είναι σαφώς ακαθόριστη. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως ούτε κατά την αυριανή (20/2/2015) σύσκεψη του eurogroup θα υπάρξει κάποια εξέλιξη, αλλά ας περιμένουμε για να δούμε...

4 σχόλια:

  1. Χθες ακούσαμε κάποιον κ. Χιώνη, οικονομολόγο,ο οποίος έλεγε πως σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας το χρέος θα μετατραπεί σε δραχμές και άρα δεν θα αποπληρωθεί ποτέ. Ισχύει αυτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Επειδή την άποψη την εξέφρασε οικονομολόγος, θεωρώ πως κατάλληλος για να του απαντήσει είναι μόνο κάποιος οικονομολόγος. Έτσι λοιπόν, έθεσα το ερώτημά σας στον διακεκριμένο οικονομολόγο, καθηγητή Dr. Κωνσταντίνο Πολυχρονίου, ο οποίος απάντησε τα εξής, τα οποία παραθέτω, αλλά και υιοθετώ πλήρως:

    «Υπό τας κανονικάς συνθήκας, ΟΧΙ, δεν ισχύει! Δηλαδή, εννοώ, οι δανειακές συμβάσεις που συνάπτονται –κυρίως εκείνες που αφορούν ξένους επενδυτάς– καθορίζουν την αποπληρωμή σε ένα κάποιο «συγκεκριμένο» νόμισμα. Αντιστρόφως, αποπληρωμή σε δραχμές μπορεί να γίνει μόνον όταν η συναλλαγματική τους ανταλλαγή αποδίδει τήν ίδια συναλλαγματική αξία εκφρασμένη στο νόμισμα της δανειακής σύμβασης!

    Εξ άλλου, η μετάβαση μιάς χρεωκοπημένης οικονομίας σε εθνικό νόμισμα κατά συνθήκη σημαίνει «υπερπληθωριστικές» πιέσεις, υποτίμηση του νομίσματος που θά ενισχύσει μεν την «ανταγωνιστικότητα» με θετικά αποτελέσματα για τις εξαγωγές, ωστόσο, η επιτυχία της αύξησης της ανταγωνιστικότητος μέσω «υποτίμησης» έχει αρνητικά αποτέσματα καθόσον θα ενισχύσει και τον «πληθωρισμό του κόστους παραγωγής» (cost-push) και τον «πληθωρισμό από την ζήτηση για κατανάλωση» (demand-pull). Άρα, επανερχόμεθα σ’ αυτό που έχουμε επανειλημμένως τονίσει και δη από το 2010 στο Οικονομικό Συνέδριο της Παρατάξεως «ΚΟΙΝΩΝΙΑ», ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ και ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ είναι η πιο «βέλτιστη» λύση!

    Όσον αφορά, λοιπόν, στην αποπληρωμή εξωτερικού χρέους η βέλτιστη –από κοινωνικο-οικονομικής σκοπιάς– λύση είναι η διαπραγμάτευση με τους δανειστές για την «εφικτή» –όσον αφορά στην χρεοκοπημένη οικονομία– αποπληρωμή του χρέους προκειμένου η οικονομία να αποφύγει την εχθρική προς αυτήν στάση των ξένων επενδύσεων και ξένων αγορών!
    »

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Θα ήθελα να ρωτήσω με ποιον τρόπο αυτή συμβιβάζεται με αυτό που έχετε γράψει κατά καιρούς, πως η έξοδος της Ελλάδας από ευρώ και ένωση είναι η καλύτερη επιλογή.

    Αυτό που λέει ο κ. Πολυχρονίου στην ουσία δεν συμφωνεί με αυτά που επιδιώκει ο Σύριζα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σε ότι με αφορά, οφείλω και χρωστώ να αναπτύξω την θέση μου σχετικά με την έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ και την Ε.Ε. Θα προσπαθήσω το συντομότερο να τακτοποιήσω την εκκρεμότητα μου.

    Σε ότι αφορά στο σχόλιο για τον καθηγητή Dr. Πολυχρονίου θα ήθελα να επισημάνω πως αυτό θα έπρεπε να επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι το αντίθετο. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή δεν έχει αποφασίσει τι επιδιώκει και οι χτεσινές (20/2/2015) εξελίξεις το αποδεικνύουν.

    Έθεσα το ερώτημά σας και πάλι στον Dr. Πολυχρονίου που απάντησε το εξής:

    «Η αυστηρώς τεχνοκρατική απάντηση, για την οικονομία, συνεπάγεται την απρόσκοπτη και αδιάκοπη προσπάθεια για την μεγιστοποίηση της αποδοτικότητος της οικονομίας. Διαφαίνεται ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν ασπάζεται την ως άνω αρχή της μεγιστοποίησης της αποδοτικότητος. Θέλει να συγκεράσει την οικονομική ανάπτυξη με κοινωνικά οφέλη. Αν ωστόσο, υιθετήσουμε την εισήγηση ότι τα κοινωνικά οφέλη, όπως λόγου χάριν παροχές, επιδόματα, προνόμια, κλπ., απορρέουν από οικονομική ανάπτυξη τότε προκειμένου να αυξήσουμε τα κοινωνικά οφέλη θάπρεπε να επικεντρωθούμε στην οικονομική ανάπτυξη. Ο συγκερασμός, λοιπόν, της οικονομικής ανάπτυξης με κοινωνικά οφέλη είναι ένας στόχος ο οποίος μπορεί να είναι ή να μην είναι υλοποιήσιμος. Και θα είναι υλοποιήσιμος αν ο Ελληνικός λαός βρει την χρυσή τομή. Χρυσή τομή θεωρείται « η αποδοχή ενός επιπέδου ζωής που δικαιολογείται από πραγματικά εισοδήματα». Αντιστρόφως, δεν θα είναι υλοποιήσιμος εφόσον το βιοτικό επίπεδο χρηματοδοτείται από χρηματαγορές.
    Αυτή είναι και η βέλτιστη ισορροπία μεταξύ οικονομικών και κοινωνικών σκοπιμοτήτων.

    Τώρα, το κυρίως θέμα που πρέπει να απασχολεί τον Ελληνικό λαό αφορά την εθνική του κυριαρχία και ταυτότητα καθότι καμμία κοινωνία δεν μπορεί να επιζήσει σε οικονομικό κενό. Η εν λόγω κυριαρχία και ταυτότητα απειλείται από την συμμετοχή της Ελλάδος στην Ευρωζώνη. Και είμαστε μόνον στην αρχή της ολοκλήρωσης της Ευρωζώνης, καθότι δημοσιονομική σύγκλιση δεν έχει ακόμη επιτευχθεί. Όταν γίνει η ανωτέρω σύγκλιση η Ελλάδα και οι λοιπές Μεσογειακές χώρες θα αναγκαστούν να συμβιβάσουν περισσότερες πολιτισμικές αξίες από εκείνες των βορείων χωρών της Ευρωζώνης. Τούτο διότι η Παγκοσμιοποίηση πυροδοτείται και προωθείται από την κουλτούρα της «ατζέντας» – που κυρίως χαρακτηρίζει την οικονομική συμπεριφορά των Δυτικών και Βορείων χωρών – και όχι από την κουλτούρα των «σχέσεων» – που κυρίως χαρακτηρίζει την οικονομική συμπεριφορά των Ανατολικών και Νοτίων χωρών. Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι αυστηρώς οικονομικό. Είναι κοινωνικο-οικονομικό. Ερωτώ: Ενώ αποδεχόμεθα την επιστημονική αρχή του «οικονομικού τεχνοκρατισμού», γιατί δεν ενσωματώνουμε στον εν λόγω τεχνοκρατισμό και την «πολιτισμική» διάσταση της κοινωνίας. Δεν θα ήταν η όποια ανάλυση και επιλογή ακόμη πιο «βέλτιστη», και ως εκ τούτου πιο «βιώσιμη»;
    »

    ΑπάντησηΔιαγραφή