Ακριβώς σύμφωνα με την εκτίμηση και την πρόβλεψη που διατύπωσα χτες (11/2/2015) πριν από την έναρξη του έκτακτου eurogroup, η συνάντηση δεν κατέληξε σε αποφάσεις και οι δύο πλευρές θα προσπαθήσουν εκ νέου την Δευτέρα 16/2/2015 για την επίτευξη της όποιας συμφωνίας. Η κυβέρνηση της Ελλάδας και οι εταίροι της στην ευρωζώνη συνεχίζουν να διαφωνούν για τον τρόπο αντιμετώπισης των δημοσιονομικών προβλημάτων της Αθήνας μετά το τέλος της συμφωνίας στήριξης την 28η Φεβρουαρίου. Διάφορες πηγές να δίνουν αντιφατικές εκδοχές για το αποτέλεσμα της έκτακτης συνεδρίασης του συμβουλίου των υπουργών των Οικονομικών της ευρωζώνης χθες Τετάρτη 11/2/2015.
Δύο πηγές είπαν στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters πως αν και ακόμη δεν έχει υπάρξει συμφωνία, προετοιμάζεται ένα κοινό ανακοινωθέν το οποίο θα αφήνει ανοικτή την περαιτέρω επιμήκυνση του τρέχοντος προγράμματος και της χρηματοδότησης της Ελλάδας. Αντιθέτως, Έλληνας κυβερνητικός αξιωματούχος είπε ότι δεν θα υπάρξει παράταση του προγράμματος στήριξης.
Συγκλίνουσες διπλωματικές πηγές επισήμαναν ότι το κύριο πρόβλημα ενδέχεται να αποδειχθεί ότι έγκειται στις διατυπώσεις του ανακοινωθέντος. Οι πηγές εξήγησαν ότι επιδιώκεται να δοθεί στην Ελληνική κυβέρνηση η δυνατότητα να διαβεβαιώσει τους Έλληνες ψηφοφόρους ότι η συμφωνία στήριξης τερματίστηκε, αλλά ταυτόχρονα να υπάρξει συμφωνία για ένα νέο πακέτο ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο η κατάσταση να γίνει χαοτική.
Μια ακόμη πηγή του Reuters ανέφερε ότι το σχέδιο της κοινής ανακοίνωσης, το οποίο συζητείται ακόμη και ελπίζεται ότι θα δοθεί εντός ολίγου στη δημοσιότητα, θα αναφέρει πως η Ελλάδα δεσμεύθηκε να συνεχίσει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις καθώς και να τιμήσει τις οικονομικές υποχρεώσεις της.
Το Reuters σε δημοσίευμά του ξημερώματα σήμερα (12/2/2015) αναφέρει ένα προσχέδιο ανακοίνωσης του eurogroup που εξασφάλισε από τις πηγές του: «Σήμερα το eurogroup προέβη σε απολογισμό της τρέχουσας κατάστασης στην Ελλάδα και την κατάσταση του τρέχοντος προγράμματος προσαρμογής. Στο πλαίσιο αυτό, το eurogroup έχει εμπλακεί σε εντατικό διάλογο με την νέα. Ελληνική κυβέρνηση.
Οι Ελληνικές αρχές έχουν εκφράσει τη δέσμευσή τους σε μια ευρύτερη και ισχυρότερη διαδικασία μεταρρυθμίσεων με στόχο τη διαρκή βελτίωση των προοπτικών ανάπτυξης. Ταυτόχρονα, οι Ελληνικές αρχές επανέλαβαν την κατηγορηματική δέσμευσή τους στις οικονομικές υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές τους.
Σε αυτή τη βάση, θα αρχίσουμε τώρα τεχνικές εργασίες για την περαιτέρω αξιολόγηση των σχεδίων μεταρρύθμισης στην Ελλάδα. Οι Ελληνικές αρχές συμφώνησαν να συνεργαστούν στενά και εποικοδομητικά με τα θεσμικά όργανα για να διερευνήσουν τις δυνατότητες για την επέκταση και την επιτυχή ολοκλήρωση του παρόντος προγράμματος, λαμβάνοντας υπόψη τα νέα τα σχέδια της κυβέρνησης. Αν είναι επιτυχής αυτή θα καλύψει το χρονικό διάστημα που χρειάζονται οι Ελληνικές αρχές και το Eurogroup για να εργαστούν σε ενδεχόμενες νέες συμβατικές ρυθμίσεις. Θα συνεχίσουμε τις συζητήσεις μας στην επόμενη συνάντησή μας την Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου».
Έχει ενδιαφέρον να δούμε τι εννοεί η νέα κυβέρνηση ως επέκταση του παρόντος προγράμματος και πολύ περισσότερο πως σχεδιάζει να ολοκληρώσει το υφιστάμενο πρόγραμμα στήριξης. Να θυμίσω πως ο χρόνος κυλάει και τρέχει σε βάρος της Ελλάδας που έχει, δυστυχώς, απολέσει το πλεονέκτημα στις διαπραγματεύσεις λόγω των κακών χειρισμών από την πλευρά της κυβέρνησης που εξακολουθεί να συμπεριφέρεται ως αντιπολίτευση, αυτή τη φορά των δανειστών.
Αναρτήσεις
Υπάρχει κάποιος που ν’ αποδέχεται το δίκαιο της ισχύος, βάσει του οποίου οργανώνεται και λειτουργεί η παγκόσμια οικονομία και πολιτική, συνεπώς και η Ε.Ε., αλλά παράλληλα να εκτιμά ότι μπορεί να εισακουστεί έτσι απλά η γνώμη του? Σε ποια Ευρώπη της αλληλεγγύης απευθύνεται ο κ. πρωθυπουργός εφόσον σ’ αυτήν αποδίδει κι ο ίδιος ευθύνες για τη σημερινή θέση της Ελλάδας? Υπάρχει περίπτωση να μας κάνουν ελεημοσύνη οι ευρωπαίοι, εφόσον μας έχουν δέσει με υπογραφές οι προηγούμενοι κι ενώ τους βρίζουμε νυχθημερόν εν χορώ? Ενδέχεται κάποιος που επικαλείται την αγαστή ευρωπαϊκή συνεργασία να χρησιμοποιεί ως διαπραγματευτικό όπλο ένα αυτοκτονικό πλήγμα στην Ε.Ε.? Πως γίνεται η απορρύθμιση της ευρωζώνης ν’ αποτελεί πραγματικό μοχλό εκβιασμού, εφόσον μέσω των επιπτώσεων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες μπορούν να δικαιολογηθούν οι όποιες αποτυχημένες πολιτικές τους και οι επιπλέον επιβαρύνσεις? Είναι πιθανό σε μια άθεη και αριστερή ανατρεπτική κυβέρνηση να παρασχεθεί βοήθεια από την Αμερική ή τη Ρωσία? Μήπως οι λαοί σε αυτές τις χώρες διάγουν πλουσιότερο βίο από εμάς? Γιατί εξαρχής δε ζητήθηκε βοήθεια από την Κίνα ή την Κούβα? Μήπως τελικά σε αυτές τις χώρες οι λαοί δεν ευημερούν? Γιατί έστω η πολιτική ηγεσία της Κύπρου δε δήλωσε την αμέριστη συμπαράσταση στα δίκαια αιτήματα μας? Μήπως άραγε επειδή υποτάσσεται στο δίκαιο της πυγμής κι εκβιάζεται από χίλιες πλευρές? Είναι δυνατόν χωρίς οικονομικό σχέδιο και διπλωματική στρατηγική να πιέσεις το οποιοδήποτε κατεστημένο προς το συμφέρον σου? Για πόσο καιρό αρκεί η χειριστική επικοινωνία σε ένα στερημένο λαό? Ακόμα κι αν υποχωρήσουν οι ευρωπαίοι σε κάτι προκειμένου για μια συμφωνία, η κυβέρνηση έχει προαποφασίσει σε τι διατίθεται να προβεί σε παραχώρηση? Με ποιο τρόπο δύναται να καταστεί δυνατόν να βροντοφωνάξουμε ένα όχι, κι ενώ το προηγούμενο που είπαμε το πληρώσαμε με αίμα στο πεδίο των μαχών αυτό να αποτελέσει βάση συμβιβασμού? Με ποια λογική ακολουθείται η συγκεκριμένη στην ουσία της μη διαπραγματευτική στάση, την ίδια στιγμή που οι προγραμματικές λαμβάνουν ως δεδομένο την πολιτική μας παρουσία εντός της Ε.Ε.? Μήπως το πρόβλημα δεν είναι εν τέλει η ευρω-έξοδος απ’ την Ελλάδα αλλά η λειψανδρία πολιτικών με Ελληνικά συμφέροντα? Ενδέχεται η δημοκρατία να έχει αδιέξοδα, όταν διολισθαίνει σε δημαγωγία? Όταν κάποιος διατυμπανίζει την κατοχή της λαϊκής εντολής, χρειάζεται και δημοψήφισμα? Καθίσταται πιθανό μια κυβέρνηση που λειτουργεί ως πόλος συγκέντρωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας μετά από εθνικά επιπόλαιους χειρισμούς σε όλα τα επίπεδα να καταστεί εύκολα και γρήγορα λαομίσητη? Είναι δυνατόν μια ομάδα ανθρώπων να μην έχει κανένα σχέδιο, να μη θέλει πραγματικά να κυβερνήσει, απλά να παιδιαρίζει νομίζοντας ότι κάνει κατάληψη στην ΕΕ για να μη γίνει μάθημα, ενόσω διαχειρίζεται το τιμόνι ενός ιστορικού έθνους και να βρίσκονται άνθρωποι να τη στηρίζουν? Δεν είναι κρίμα κάποιες σωστές θέσεις να εκπροσωπούνται από κάποιες προβεβλημένες πλην όμως εναλλακτικά αντι-συστημικές λύσεις για να ακυρωθούν και να ξορκιστούν μια για πάντα. ? Τελικά θα υποκύψει αυτός ο υπέροχος λαός σε αυτή την εθνική ματαίωση που εξυφαίνεται για να εγκλωβιστεί τελικά στη φυλακή της απογοήτευσης και τη δυσπιστίας απέναντι σε όποια μελλοντική υγιή και συγκροτημένη αντίδραση? Μυαλά υπάρχουν! Αυτεξούσιος
ΑπάντησηΔιαγραφή