Η αρχή του τέλους!

Και ξαφνικά (;) προέκυψαν εκλογές! Ο πρωθυπουργός βγήκε με περίλυπο ύφος σήμερα (29/12) το μεσημέρι και ανήγγειλε πως η παρούσα σύνθεση του κοινοβουλίου απέτυχε να εκλέξει πρόεδρο της δημοκρατίας. Ως εκ τούτου θα μεταβεί αύριο στον απερχόμενο πρόεδρο για να ζητήσει την διάλυση του κοινοβουλίου και την προκήρυξη εθνικών εκλογών στις 25 Ιανουαρίου 2015, δηλαδή σε 27 μέρες από σήμερα.

Ο πρωθυπουργός μίλησε για μια μειοψηφία 132 βουλευτών που οδήγησαν τη χώρα σε εκλογές. Δεν τόλμησε να πει όμως το πόσο συνυπεύθυνος είναι ο ίδιος σε αυτή την εξέλιξη. Δική του απόφαση ήταν η επίσπευση της διαδικασίας εκλογής προέδρου κατά ένα τρίμηνο (!) και κυρίως μέσα στις γιορτές όπου η προσοχή του ήδη αδιάφορου κόσμου δεν ήταν έντονα στραμμένη στα πολιτικά δρώμενα.

Η αλήθεια είναι μια και ως συνήθως βρίσκεται πολύ μακρυά από αυτά που ισχυρίζονται και ανακοινώνουν οι πολιτικοί. Οι δεσμεύσεις που υπολείπονται από τις δανειακές συμβάσεις των μηχανισμών στήριξης και περιλαμβάνουν τις συμβατικές υποχρεώσεις που έχει ήδη υπογράψει η χώρα μας, είναι μεταρρυθμίσεις και πολιτικές αποφάσεις με τεράστιο πολιτικό κόστος. Εάν η προσφυγή της Ελλάδος στο ΔΝΤ στοίχισε στο ΠΑΣΟΚ την διάλυσή του, τα μέτρα που υποχρεούται η Ελληνική κυβέρνηση να λάβει, λόγω των υπογεγραμμένων συμβάσεων, θα στοιχίσουν σε όποιον τα υλοποιήσει τον παντελή αφανισμό του από το πολιτικό στερέωμα!

Αυτό είναι κάτι που γνώριζε πολύ καλά ο πρωθυπουργός και κατέφυγε στο τέχνασμα της εκλογής του προέδρου. Η σκέψη και η τακτική του ήταν πολύ απλή: Ή θα εξέλεγε πρόεδρο με την συναίνεση μεγάλου μέρους του κοινοβουλίου με σκοπό την αποφυγή των πρόωρων εκλογών -τάχα- για το καλό του τόπου, και συνεπώς θα μοιραζόταν και το πολιτικό κόστος με την συντριπτική πλειοψηφία του κοινοβουλίου, ή θα αποτύγχανε, όπως και έγινε, με αποτέλεσμα να μπορεί να κατηγορεί αυτούς που δεν θέλησαν την εθνική ενότητα. Προσπάθησε να εκβιάσει την αμνήστευση για όλα όσα πρόκειται να επακολουθήσουν και αφού διαπίστωσε πως δεν την εξασφάλισε, έριξε το ανάθεμα στη μειοψηφία που κι αυτή παίζει τα παιχνίδια της.

Πρόκειται για μια κίνηση που όπως φαίνεται θα αποβεί σωτήρια για τον πρωθυπουργό, αλλά καταστροφική για τη χώρα. Μπορεί η συγκυβέρνηση να απέφυγε την ανάληψη του πολιτικού κόστους των υπογεγραμμένων από αυτήν, αλλά ταυτόχρονα βύθισε τη χώρα στην αστάθεια, στην τρομοκρατία και κυρίως στην αδράνεια για ένα μήνα ακόμα. Μια βασανισμένη οικονομία όπως της Ελλάδας δεν αντέχει ένα μήνα επιπλέον απραξίας και αναμονής. Ταυτόχρονα οι κίνδυνοι στα σύνορά μας ολοένα και αυξάνουν, με την παρούσα προεκλογική περίοδο να αποτελεί τη χρυσή ευκαιρία για του γείτονες να εκμεταλλευτούν την πολιτική αστάθεια και αβεβαιότητα.

Οι εκλογές αυτές δεν θα αναδείξουν νικητή, παρά μόνο μία μεγάλη χαμένη: την Ελλάδα μας. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως δύσκολα θα υπάρξει αυτοδυναμία και ακόμα δυσκολότερα θα προκύψει κάποια κυβέρνηση που θα μπορέσει να εξαντλήσει την θητεία της. Η χώρα μπήκε από σήμερα σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, μια περίοδο αστάθειας και αβεβαιότητας, όπως προείπα, που δεν θα οδηγήσει σε καλό.

Είχα πει από το φθινόπωρο, πως ο χειμώνας θα είναι μακρύς και βαρύς, Σίγουρα δεν είχα προβλέψει το πως για τη χώρα μας ο φετινός χειμώνας θα σήμαινε ... την αρχή του τέλους της!