Όραμα και όνειρα!

Η απορία που θα διατυπώσω ευθύς αμέσως μου έχει δημιουργηθεί και στο παρελθόν: Πως είναι δυνατόν ένας τόσο νεαρός πολιτικός (μόλις 39 ετών!), όπως είναι ο Ιταλός πρωθυπουργός Matteo Renzi, να έχει το σθένος να διατυπώνει αλήθειες τις οποίες κανείς από τους δικούς μας πολιτικάντηδες δεν τολμάει ούτε να σκεφτεί και πολύ περισσότερο να τις εξωτερικεύσει ή να τις μεταφράσει σε αντίστοιχη πολιτική.

Μιλώντας από στήθους για περίπου 45' στο Ιταλικό κοινοβούλιο, ο Renzi μεταξύ άλλων φρόντισε να ξεκαθαρίσει την στάση του απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε αυτό που αυτή εκφράζει. Είναι πολύ χαρακτηριστική η τοποθέτησή του όσον αφορά στην προτεραιότητα που έχει ο ίδιος και η κυβέρνησή του εντός της Ε.Ε.: «Εμπιστευτήκαμε στο κοινό νόμισμα το στόχο της οικοδόμησης της Ευρώπης, αλλά αυτό δεν αρκεί. Είτε δεχόμαστε να έχουμε κοινές αξίες είτε κρατήστε το νόμισμά σας και αφήστε μας τις αξίες μας. [...] Η Ευρώπη ζει σήμερα ένα μεγάλο δίλημμα μπροστά στο ερώτημα: τι είναι η Ευρώπη; Η Ευρώπη σήμερα είναι πλήξη [...] έχει κατακλυσθεί από αριθμούς και στερείται ψυχής». Πάνω από τις αξίες της χώρας του δεν βάζει τους οικονομικούς στόχους της Ε.Ε. Σε ευθεία αντιπαράθεση έρχονται οι υπερφίαλες και "επικίνδυνες" δηλώσεις του τότε Έλληνα πρωθυπουργού που δήλωνε με περηφάνια κατά την ένταξη της Ελλάδος στη ζώνη του ευρώ: «Το ευρώ είναι η σταθερή αφετηρία για την εδραίωση της ισχυρής και υπερήφανης Ελλάδας, μιας Ελλάδας που δεν μελαγχολεί, δεν παραιτείται, δεν μεμψιμοιρεί, αλλά επιμένει, προσπαθεί, πετυχαίνει και η εικόνα του φτωχού συγγενή δίνει πλέον τη θέση της στην εικόνα μιας χώρας που πιστεύει στον εαυτό της» ("ΝΕΑ", Ιανουάριος 2002). Ο μεν Ιταλός πρωθυπουργός προσδιορίζει και οριοθετεί τη χώρα του μέσα από τις αξίες της θέτοντας όλα τα υπόλοιπα σε δεύτερη μοίρα, ο δε Έλληνας θέτει ως χαρακτηριστικό της Ελλάδας, που αυτός ονειρεύεται, το ευρώ! Η συνέχεια βέβαια της Ελλάδας που ονειρεύτηκε ο πρώην πρωθυπουργός είναι γνωστή: Άξιοι συνεχιστές του κι οι επόμενοι πρωθυπουργοί και το καράβι τελικά βούλιαξε στο πέλαγος της εξυπηρέτησης των ξένων συμφερόντων.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός σωστά επισημαίνει πως η σημερινή Ευρώπη είναι πληκτική. Δεν την απασχολούν οι άνθρωποι αλλά οι αριθμοί, η στατιστική και οι μονάδες μέτρησης που η ίδια θέτει. Στην Ελλάδα των αρχαίων ετών που χαρακτηριζόταν από την καλλιέργεια και τον πολιτισμό, η σημερινή Ευρώπη θα χαρακτηριζόταν "βάρβαρη" γιατί αυτό είναι! Ο σημερινός Έλληνας πολιτικός κοιτάζει κατάματα και ικετευτικά αυτή την Ευρώπη όπως κοιτάζει ο σκύλος το αφεντικό του όταν περιμένει να τον ταΐσει. Αντί να είναι αυτός ο οδηγός της, σύρεται πίσω από το άρμα των Ευρωπαίων που δεν έχουν όραμα, δεν έχουν προοπτική. Το μόνο που έχουν να προσφέρουν είναι μια στείρα τεχνοκρατική προσέγγιση στην ανθρώπινη ύπαρξη. Το δυστύχημα, όμως, είναι πως και η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού συμμερίζεται τη στάση των πολιτικάντηδών της και γι' αυτό πολύ δύσκολα θα αλλάξει κάτι. Επειγόντως πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία ως λαός!