Ψέμματα ή ασχετοσύνη;

Τελικά ο υπουργός των Οικονομικών της Ελλάδας είναι ανακριβής ή/και παραπλανητικός στις δηλώσεις του ή απλά άσχετος με το κυβερνητικό πρόγραμμα; Όποια και να είναι η απάντηση, ο δρόμος οδηγεί στην έξοδο τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από την πολιτική σκηνή.  

Μόλις προχτές, Δευτέρα 7 Απριλίου 2014, διέψευδε κατηγορηματικά την οποιαδήποτε περίπτωση έκδοσης ομολόγου και μάλιστα πριν το Πάσχα. Χτες, Τρίτη 8 Απριλίου 2014, η Wall Street Journal από την άλλη άκρη του Ατλαντικού τον εξέθεσε όταν ουσιαστικά τον διέψευσε με τη σειρά της και σήμερα Τετάρτη 9 Απριλίου 2014 είναι απλά γεγονός το ότι τελικά βαδίζουμε προς έκδοση νέου χρεογράφου, παίζοντας ακόμα ένα άσχημο παιχνίδι στο μέλλον της χώρας.

Το όλο ζήτημα είναι θέμα αξιοπρέπειας. Μέσα σε περισσότερο από μία μέρα, κάτι παραπάνω από ένα εικοσιτετράωρο, ο υπουργός εμφανίζεται χωρίς ενημέρωση στην καλύτερη περίπτωση, ενώ στη χειρότερη φαίνεται να κάνει δηλώσεις αντίθετες της πραγματικότητας. Όποια και να είναι η αλήθεια, η στοιχειώδης αξιοπρέπεια και ευθιξία -όπου και αν υπάρχουν- απαιτούν την παραίτηση του από το πόστο που κατέχει και τελικά από ότι φαίνεται δεν ορίζει. Δεν καταλαβαίνω πως μπορεί κάποιος να ανέχεται να είναι υπεύθυνος σε μία θέση, όταν ξέρει πολύ καλά πως δεν μπορεί αυτός να έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο. 

Αν, όμως, από την άλλη γνώριζε και παρόλα αυτά προέβη στις δηλώσεις που αναφέραμε, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Πέραν της αξιοπιστίας του, που αμφισβητείται και είναι θέμα αποκλειστικά δικό του, υπάρχει ο προβληματισμός των πολιτών: Γιατί ο υπουργός μας παραπλανεί; Ποια σκοπιμότητα κρύβεται πίσω από δηλώσεις που δεν είναι αληθείς; Τι θέλει να πετύχει ο υπουργός με αυτή τη τακτική; Ποιος θέλει να έχει κυβερνήτες ανθρώπους που τον κοροϊδεύουν κατά πρόσωπο;

Δεν μπορώ να μη θυμηθώ την φράση του Rudyard Kipling: "Politics are not my concern ... They impressed me as a dog's life without a dog's decencies." (Δεν με απασχολεί η πολιτική... με εντυπωσιάζει τόσο, όσο η σκυλίσια ζωή χωρίς την αξιοπρέπεια των σκύλων)