Ουκρανία: αλήθειες και ψέμματα (μέρος τρίτο)

Ουκρανία: αλήθειες και ψέμματα, τρίτο μέρος: Στα δύο πρώτα μέρη είδαμε την Γιούλια Τιμοσένκο στο πρώτο μέρος ενώ στο δεύτερο τον Αρσένι Γιατσένιουκ. Τώρα ήρθε η σειρά άλλων δύο υποψηφίων "εθνοσωτήρων" της Ουκρανίας: Ένας πρώην πυγμάχος και ένας δηλωμένος φασίστας ακροδεξιός. Κοινό τους χαρακτηριστικό; Οι φιλικές τους σχέσεις με τη Δύση και τις Η.Π.Α. κι ας βγάζει αντίθετες κορώνες ο Τιαχνίμποκ. Τον ανέχονται, τον στηρίζουν και το ξέρει!

Βιτάλι Κλιτσκό

Έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μεταξύ Γερμανίας και ΗΠΑ. Μέχρι πρότινος, ήταν Παγκόσμιος Πρωταθλητής Πυγμαχίας στην κατηγορία Βαρέων Βαρών, με το παρατσούκλι «Δρ. Σιδερένια Γροθιά». Όμως, εδώ και τρεις μήνες, είναι η πιο προβεβλημένη μορφή της ουκρανικής αντιπολίτευσης, υπό την ιδιότητα του ηγέτη του φιλοευρωπαϊκού κόμματος «Udar», ένα ακρωνύμιο ταυτοποίησης, καθώς στα ουκρανικά μεταφράζεται ως «γροθιά»!

Η ενασχόλησή του με την πολιτική σκηνή του Κιέβου μετρά περίπου εννέα χρόνια. Ξεκίνησε ως διάσημος υποστηρικτής της φιλοδυτικής «Πορτοκαλί Επανάστασης» το 2004. Μετέπειτα διορίστηκε σύμβουλος του προέδρου της «Πορτοκαλί Επανάστασης», Βίκτορ Γιούσεκνο. Στη συνέχεια έκανε δύο ατυχείς απόπειρες διεκδίκησης της δημαρχίας του Κιέβου (στη δεύτερη είχε προσλάβει ως σύμβουλο τον Ρεπουμπλικανό πρώην δήμαρχο Νέας Υόρκης, Ρούντι Τζουλιάνι).

Όλεχ Τιαχνίμποκ

Ηγέτης του ακροδεξιού και καταγγελλόμενου ως αντισημιτικού ή ακόμη και φασιστικού κόμματος «Svoboda» -που κατά τραγική ειρωνεία σημαίνει «Ελευθερία»- συμπεριλαμβάνεται στο «τρίο» της ουκρανικής αντιπολίτευσης, παρά το γεγονός ότι δεν θέλει σχέσεις ούτε με τη Ρωσία, αλλά ούτε και με την Ευρώπη.

Εκλέχθηκε πρώτη φορά βουλευτής το 1998 κι επανεξελέξη αργότερα με το κόμμα του φιλοδυτικού Βίκτορ Γιούσενκο. Το 2004, ωστόσο, αποβλήθηκε από τη Βουλή, μετά τους δημόσιους ισχυρισμούς του ότι την Ουκρανία κυβερνά η «μοσχοβίτικη-εβραϊκή μαφία». Σήμερα, το Svoboda είναι τέταρτη κοινοβουλευτική δύναμη. Και ο ίδιος διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι το κόμμα του -παρά την άκρως εθνικιστική «ατζέντα» του- ανήκει στο δημοκρατικό χώρο.

Και για τους Ευρωπαίους, και για τους Αμερικανούς, φαίνεται ότι η συμμετοχή του στην διαπραγματεύσεις ήταν ένας αναγκαίος συμβιβασμός, δεδομένης της πολιτικής του ισχύος. Μεταξύ των προτάσεών του είναι να απαγορευτεί η χρήση της ρωσικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας στην Ουκρανία και να επιβληθεί καθεστώς βίζας με τη γειτονική Ρωσία. Πάντως, στην υποκλαπείσα τηλεφωνική συνομιλίας της με τον πρέσβη των ΗΠΑ στο Κίεβο -η οποία έκανε προ ημερών τον γύρο του κόσμου- η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδια για ευρωπαϊκές υποθέσεις, Βικτόρια Νούλαντ, ακούγεται να τον χαρακτηρίζει «πρόβλημα». Αυτό που μένει τώρα να φανεί η μετεξέλιξή του.

Όπως αντιλαμβάνεστε η επόμενη μέρα για την Ουκρανία είναι ήδη προδιαγεγραμμένη. Η Τιμοσένκο έχει πάρει καλά το μάθημά της (η παραπομπή της και η φυλάκισή της έχει να κάνει με το ότι παράκουσε τις προσταγές της Ε.Ε. πρωτίστως αλλά και των Η.Π.Α. και υπέγραψε το 2009 συμφωνία με τη Gazprom) και στο μέλλον δεν πρόκειται να ξαναστραφεί προς την Ρωσία. (σας θυμίζει πάλι κάτι αυτό;). Δηλώνει έτοιμη να κυβερνήσει και να οδηγήσει την Ουκρανία ως το νέο πρόβατο στο βωμό της Ε.Ε.

Μία σημείωση για να προλάβω τους επίδοξους επικριτές μου: Τα πολιτικά βιογραφικά των "εθνοσωτήρων" της Ουκρανίας, τα έχει σκιαγραφήσει το Fortune και δεν αποτελούν "εμπαθή" κριτική από τη μεριά μου.