Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο γεγονός όταν μας δίνεται η ευκαιρία, μέσα από τα σχόλια και τις ερωτήσεις σας, να διευκρινίζουμε ακόμα περισσότερο κάποια ζητήματα. Μία τέτοια αφορμή αποτελούν δύο σχόλια στο χθεσινό (16/2/2017) άρθρο με τίτλο "Δάσκαλε που δίδασκες...", που οι απαντήσεις τους, πιστεύουμε, πως θα ενδιαφέρουν και άλλους και γι' αυτό δημοσιεύονται ως άρθρο.
Το πρώτο σχόλιο-ερώτημα είναι από τον αγαπητό και φιλομαθή Θάνο Βλασόπουλο που αναφέρει: «Μανώλη αυτή η πληροφορία που μας δίνεις για τον πρωτεργατη του Brexit ότι περιμένει λεφτά από τον Trump Δεν αναφέρθηκε από εναλλακτικά ΜΜΕ της πατριδας τουλάχιστον σε όσα ενημερώνομαι (pronews.gr,pentapostagma.gr).
Το μόνο που δημοσιοποιηθηκε για την παραίτηση του σύμφωνα παντα εναλλακτικά ΜΜΕ είναι για προσωπικούς λόγους και θέλει προσωπική ζωή.
Επίσης δημοσιοποιηθηκε μερικούς μήνες μετά ότι το UKIP τα χρήματα που έδινε η ΕΕ για αυτό το κόμμα χρησιμοποιηθηκαν για το Brexit και έχει πρόβλημα μαζί του ή ίδια και τέλος η τράπεζα χορηγός του UKIP απείλησε επίσης ότι θα κόψει την χρηματοδότηση.
Είναι όλα αυτά αλήθεια; Έχεις να μας πεις κανένα σχόλιο Μανώλη;».
Πράγματι, ο αγαπητός Θάνος έχει δίκιο λέγοντας πως τα εναλλακτικά Μέσα Ενημερώσεως δεν αναφέρουν πολλά πράγματα σχετικά με την πορεία του Farage από το δημοψήφισμα και μετά. Αυτό οφείλεται στο ότι και αυτά με την σειρά τους εξυπηρετούν πολιτικά συμφέροντα ή θέλουν να παρουσιάσουν κάποιους Ευρωπαίους (και ίσως όχι μόνο) πολιτικούς ως παραδείγματα προς μίμηση.
Ο Farage, ωστόσο, αποδείχθηκε πως έχει δική του προσωπική agenda (και όχι Βρετανική) από όλα όσα έπραξε έπειτα από την παραίτησή του. Πριν αναλάβει επισήμως ο Trump την προεδρία συναντήθηκε μαζί του τρεις φορές, προλαβαίνοντας ακόμα και την μετέπειτα επίσκεψη της Βρετανίδος πρωθυπουργού. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται -μάλλον όχι άδικα- πως είναι ήδη συνεργάτης στην κυβέρνηση του Trump ως σύμβουλος στα θέματα που άπτονται των σχέσεων ΗΠΑ και Ηνωμένου Βασιλείου.
Αυτό πιστεύω απαντάει, εν μέρει, και στο δεύτερο σχόλιο, που ανωνύμως αναφέρει «Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Ο Φαρατζ μετά το brexit είχε δυο επιλογές: ή να κλείσει το κόμμα, αφού είχε πετύχει το σκοπό του, ή να το συνεχίσει διεκδικώντας την εξουσία και την εφαρμογή του brexit. Απ τη στιγμή που επέλεξε το δεύτερο η προσωπική παραίτηση ήταν μονόδρομος. Το όνομα του είχε συνδεθεί με το αίτημα του brexit και δεν είχε ακόμα κατορθώσει να αποποιηθεί πλήρως τον τίτλο του γραφικού - περιθωριακού. Επίσης, είχε αρχίσει να σκουριάζει (στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές δεν βγήκε βουλευτής) κι αμφισβητουνταν μέσα στο κόμμα του. Οπότε αν παρέμενε πρόεδρος του UKIP τότε αυτό δεν επρόκειτο να ερχόταν στην εξουσία αλλά μάλλον θα απορροφούνταν σταδιακά από τους tories. Μην ξεχνάμε, έπειτα, ότι αυτοπροταθηκε για την ομάδα διαπραγματευσης του brexit».
Σε αντίθεση με το πρώτο σχόλιο, το δεύτερο είναι παντελώς αυθαίρετο και δεν βασίζεται στην πραγματικότητα και στα γεγονότα. Ο/Η συγγραφέας του αγνοεί πως το UKIP στις τελευταίες εκλογές εξελέγη τρίτο κόμμα, αλλά ο απαρχαιωμένος εκλογικός νόμος του Ηνωμένου Βασιλείου του στέρησε την είσοδο στο Βρετανικό Κοινοβούλιο.
Επίσης, το UKIP δεν ιδρύθηκε μόνο για να αποσύρει το Ηνωμένο Βασίλειο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά έχει δική του πολιτική πρόταση που αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του. Ο Farage εγκατέλειψε γιατί -όπως έδειξε η συνέχεια- είχε προαποφασίσει το επόμενο βήμα του. Προσωπικά, όταν παραιτήθηκε του απέστειλα επιστολή, στο πνεύμα αυτού του άρθρου, τονίζοντας πως ο αγώνας για να πάρουμε την Πατρίδα μας πίσω δεν τελειώνει ποτέ!
Και κάτι τελευταίο για να ολοκληρώσω με το ανώνυμο άρθρο: Ο Trump δηλαδή πιστεύετε έχει αποβάλει τον τίτλο του γραφικού-περιθωριακού και έτσι εξελέγη; Δεν νομίζω!
Επανερχόμενος στο σχόλιο του αγαπητού Θάνου και σε ό,τι αφορά στην χρηματοδότηση του UKIP, θα ήθελα να επισημάνω πως πράγματι υπήρξε η σκέψη από την Ε.Ε. να κοπεί η επιχορήγησή του λόγω του ότι το κόμμα πρεσβεύει αντίθετα από τις αρχές της Ενώσεως. Ωστόσο, επειδή ακριβώς δεν μπορεί και δεν αποδείχθηκε ποτέ το ότι τα χρήματα της επιχορηγήσεως του UKIP χρησιμοποιήθηκαν στην προεκλογική εκστρατεία υπέρ της BRexit, το όλο ζήτημα έμεινε στα λόγια και το κόμμα εξακολουθεί και χρηματοδοτείται κανονικά.
Σε ό,τι αφορά στην τράπεζα-χορηγό του UKIP, που αναφέρει το σχόλιο, δεν γνωρίζω την ύπαρξη καμίας τράπεζας με την ιδιότητα του χορηγού του UKIP. Άλλωστε οι Δυτικοί και οι φιλοευρωπαϊστές της Βρετανίας πέτυχαν τον σκοπό τους μετά την παραίτηση του Farage. Το κόμμα ήταν καθαρά προσωποπαγές και δεν υπάρχει κανείς να συνεχίσει το έργο, άρα δεν συντρέχει λόγος να το πολεμήσουν. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως η διάλυσή του είναι απλά θέμα χρόνου.
Θα επαναλάβω ακόμα μία φορά πως είναι χαοτική η διαφορά ανάμεσα στον Πατριώτη και στον εθνικιστή. Πατριώτης μπορεί να είναι μόνο ο συνειδητά πιστός άνθρωπος! Εθνικιστής μπορεί να είναι ο καθένας...
Το πρώτο σχόλιο-ερώτημα είναι από τον αγαπητό και φιλομαθή Θάνο Βλασόπουλο που αναφέρει: «Μανώλη αυτή η πληροφορία που μας δίνεις για τον πρωτεργατη του Brexit ότι περιμένει λεφτά από τον Trump Δεν αναφέρθηκε από εναλλακτικά ΜΜΕ της πατριδας τουλάχιστον σε όσα ενημερώνομαι (pronews.gr,pentapostagma.gr).
Το μόνο που δημοσιοποιηθηκε για την παραίτηση του σύμφωνα παντα εναλλακτικά ΜΜΕ είναι για προσωπικούς λόγους και θέλει προσωπική ζωή.
Επίσης δημοσιοποιηθηκε μερικούς μήνες μετά ότι το UKIP τα χρήματα που έδινε η ΕΕ για αυτό το κόμμα χρησιμοποιηθηκαν για το Brexit και έχει πρόβλημα μαζί του ή ίδια και τέλος η τράπεζα χορηγός του UKIP απείλησε επίσης ότι θα κόψει την χρηματοδότηση.
Είναι όλα αυτά αλήθεια; Έχεις να μας πεις κανένα σχόλιο Μανώλη;».
Πράγματι, ο αγαπητός Θάνος έχει δίκιο λέγοντας πως τα εναλλακτικά Μέσα Ενημερώσεως δεν αναφέρουν πολλά πράγματα σχετικά με την πορεία του Farage από το δημοψήφισμα και μετά. Αυτό οφείλεται στο ότι και αυτά με την σειρά τους εξυπηρετούν πολιτικά συμφέροντα ή θέλουν να παρουσιάσουν κάποιους Ευρωπαίους (και ίσως όχι μόνο) πολιτικούς ως παραδείγματα προς μίμηση.
Ο Farage, ωστόσο, αποδείχθηκε πως έχει δική του προσωπική agenda (και όχι Βρετανική) από όλα όσα έπραξε έπειτα από την παραίτησή του. Πριν αναλάβει επισήμως ο Trump την προεδρία συναντήθηκε μαζί του τρεις φορές, προλαβαίνοντας ακόμα και την μετέπειτα επίσκεψη της Βρετανίδος πρωθυπουργού. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται -μάλλον όχι άδικα- πως είναι ήδη συνεργάτης στην κυβέρνηση του Trump ως σύμβουλος στα θέματα που άπτονται των σχέσεων ΗΠΑ και Ηνωμένου Βασιλείου.
Αυτό πιστεύω απαντάει, εν μέρει, και στο δεύτερο σχόλιο, που ανωνύμως αναφέρει «Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Ο Φαρατζ μετά το brexit είχε δυο επιλογές: ή να κλείσει το κόμμα, αφού είχε πετύχει το σκοπό του, ή να το συνεχίσει διεκδικώντας την εξουσία και την εφαρμογή του brexit. Απ τη στιγμή που επέλεξε το δεύτερο η προσωπική παραίτηση ήταν μονόδρομος. Το όνομα του είχε συνδεθεί με το αίτημα του brexit και δεν είχε ακόμα κατορθώσει να αποποιηθεί πλήρως τον τίτλο του γραφικού - περιθωριακού. Επίσης, είχε αρχίσει να σκουριάζει (στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές δεν βγήκε βουλευτής) κι αμφισβητουνταν μέσα στο κόμμα του. Οπότε αν παρέμενε πρόεδρος του UKIP τότε αυτό δεν επρόκειτο να ερχόταν στην εξουσία αλλά μάλλον θα απορροφούνταν σταδιακά από τους tories. Μην ξεχνάμε, έπειτα, ότι αυτοπροταθηκε για την ομάδα διαπραγματευσης του brexit».
Σε αντίθεση με το πρώτο σχόλιο, το δεύτερο είναι παντελώς αυθαίρετο και δεν βασίζεται στην πραγματικότητα και στα γεγονότα. Ο/Η συγγραφέας του αγνοεί πως το UKIP στις τελευταίες εκλογές εξελέγη τρίτο κόμμα, αλλά ο απαρχαιωμένος εκλογικός νόμος του Ηνωμένου Βασιλείου του στέρησε την είσοδο στο Βρετανικό Κοινοβούλιο.
Επίσης, το UKIP δεν ιδρύθηκε μόνο για να αποσύρει το Ηνωμένο Βασίλειο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά έχει δική του πολιτική πρόταση που αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του. Ο Farage εγκατέλειψε γιατί -όπως έδειξε η συνέχεια- είχε προαποφασίσει το επόμενο βήμα του. Προσωπικά, όταν παραιτήθηκε του απέστειλα επιστολή, στο πνεύμα αυτού του άρθρου, τονίζοντας πως ο αγώνας για να πάρουμε την Πατρίδα μας πίσω δεν τελειώνει ποτέ!
Και κάτι τελευταίο για να ολοκληρώσω με το ανώνυμο άρθρο: Ο Trump δηλαδή πιστεύετε έχει αποβάλει τον τίτλο του γραφικού-περιθωριακού και έτσι εξελέγη; Δεν νομίζω!
Επανερχόμενος στο σχόλιο του αγαπητού Θάνου και σε ό,τι αφορά στην χρηματοδότηση του UKIP, θα ήθελα να επισημάνω πως πράγματι υπήρξε η σκέψη από την Ε.Ε. να κοπεί η επιχορήγησή του λόγω του ότι το κόμμα πρεσβεύει αντίθετα από τις αρχές της Ενώσεως. Ωστόσο, επειδή ακριβώς δεν μπορεί και δεν αποδείχθηκε ποτέ το ότι τα χρήματα της επιχορηγήσεως του UKIP χρησιμοποιήθηκαν στην προεκλογική εκστρατεία υπέρ της BRexit, το όλο ζήτημα έμεινε στα λόγια και το κόμμα εξακολουθεί και χρηματοδοτείται κανονικά.
Σε ό,τι αφορά στην τράπεζα-χορηγό του UKIP, που αναφέρει το σχόλιο, δεν γνωρίζω την ύπαρξη καμίας τράπεζας με την ιδιότητα του χορηγού του UKIP. Άλλωστε οι Δυτικοί και οι φιλοευρωπαϊστές της Βρετανίας πέτυχαν τον σκοπό τους μετά την παραίτηση του Farage. Το κόμμα ήταν καθαρά προσωποπαγές και δεν υπάρχει κανείς να συνεχίσει το έργο, άρα δεν συντρέχει λόγος να το πολεμήσουν. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως η διάλυσή του είναι απλά θέμα χρόνου.
Θα επαναλάβω ακόμα μία φορά πως είναι χαοτική η διαφορά ανάμεσα στον Πατριώτη και στον εθνικιστή. Πατριώτης μπορεί να είναι μόνο ο συνειδητά πιστός άνθρωπος! Εθνικιστής μπορεί να είναι ο καθένας...
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις και συγνώμη για τα ορθογραφικά λάθη που κάνω στα σχόλια γιατί η σύνταξη των τελευταίων με την εφαρμογή του Chrome του κινητού μου κάνουν την ζωή μου ποδήλατο καθώς γράφονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλος συμπληρωνοντας για το θέμα της χρηματοδοτησης του UKIP πάλι είναι από εναλλακτικά ΜΜΕ και επειδή εύκολα βαζουν κάποιοι δημοσιογράφοι το ψέμα σε αυτές τις σελίδες δεν μπορώ να πω ότι είναι αξιόπιστη η πληροφορία.
Εγώ σε ευχαριστώ γιατί με τα ερωτήματά σου μου δίνεις την δυνατότητα να διευκρινίζω και να αναπτύσσω περισσότερο κάποια ζητήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχας ευχαριστω για την απαντηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχουμε και λεμε:
1. Ο Φαρατζ πριν τις εκλογες του 15 ειχε δηλωσει οτι αν δεν βγει βουλευτης θα παραιτηθει. Απ' τη στιγμη που δεν βγηκε πραγματι παραιτηθηκε. Αργοτερα, ομως, πηρε την παραιτηση πισω.
Τοσο στο Η.Β., οσο και στην Γαλλια, εφαρμοζονται παραλλαγες του πλειοψηφικου κατα περιφερεια εκλογικου συστηματος. Για τον λογο αυτο τα τριτα κομματα εκλεγουν βουλευτες δυσαναλογα λιγοτερους σε σχεση με το γενικο ποσοστο τους. Ετσι στις δυνατες τους περιφερειες πολιτευονται συνηθως οι προεδροι τους (αυτο εγινε και με τον Φαρατζ). Η μη εκλογη του προεδρου, σε συνδυασμο με εκλογη αλλου βουλευτη, ειναι λογικο να προκαλει δυσαρεσκια. Το ιδιο ειχε συμβει και με την Λεπεν στις γαλλικες εκλογες.
Το αν η παραιτηση Φαρατζ θα βοηθησει ή θα βλαψει το UKIP δεν μπορει κανεις να το απαντησει με βεβαιοτητα. Το σιγουρο ειναι πως δεδομενου του βρετανικου δικομματισμου ειναι ουτως ή αλλως πολυ δυσκολη η αναδυση 3ης δυναμης.
2. Δεν καταλαβαινω γιατι το να συνεργαζεται κανεις με τον Τραμπ ειναι τοσο κακο, αν φυσικα δεν προδιδει την πατριδα του. Ο Καποδιστριας, τον οποιον υποστηριζετε, οταν το εκρινε σκοπιμο αφησε την ηγεσια της Επαναστασης κι εμεινε διπλα στον Τσαρο. Και κρινοντας τον με τα σημερινα δεδομενα η επιλογη του αυτη θα μπορουσε να ειχε καταλυτικα αποτελεσματα υπερ του εθνους.
3. Για τα περι εθνικισμου-πατριωτισμου συνιστω μια απλη ετυμολογικη αναλυση των ορων. Μην καταπινουμε κι εμεις αμασητη την καραμελα της αριστερας.
4. Ο Φαρατζ κι οι Βρετανοι τα ελυσαν τα θεματα τους. Να δουμε με εμας τι θα γινει...
@ανώνυμος/η
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Δεν καταλαβαίνω ούτε τον συνειρμό, ούτε το επιχείρημα. Ό,τι και να ισχύει σχετικά με τον εκλογικό νόμο, δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο Farage είναι ρίψασπις!
2. Ιστορική ανακρίβεια: Ο Καποδίστριας δεν συγκαταλέγεται στους ηγέτες της επαναστάσεως. Τα σχέδια του Καποδίστρια ήσαν πολύ μεγαλύτερα για την Ελλάδα, όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν. Επίσης κανείς δεν λέει πως είναι κακό να συνεργαστεί ο Farage με τον Trump, αν όντως δεν προδώσει την Πατρίδα του. Το κακό είναι η μάχη που εγκατέλειψε προκειμένου να ταχθεί στο πλευρό του Trump.
3. Αδυνατώ να αντιληφθώ την "ουσία"(;) που κρύβει η ειρωνική και άστοχη ταύτιση της θέσεώς μου με τις ανοησίες των αριστερών.
4. Όσο αντιμετωπίζουμε την ζωή μας με ελαφρότητα και επιπολαιότητα, το μόνο που θα συμβεί είναι η πορεία μας από το κακό να πάει στο χειρότερο! Στην Ελλάδα κοιτάμε ο ένας να βγάλει το μάτι του άλλου και όχι το πώς θα πολεμήσουμε από κοινού τον εχθρό! Όπως στρώνουμε, έτσι θα κοιμηθούμε.