Η διακήρυξη πολέμου του Trump

Ο καταλληλότερος άνθρωπος για να σχολιάσει την εναρκτήρια ομιλία του 45ου προέδρου των ΗΠΑ, Donald John Trump, δεν είναι άλλος παρά ο Dr. Paul Craig Roberts. Σας παραθέτω σε μετάφρασή μου από το Αγγλικό κείμενο αυτούσιο το σχόλιό του, όπως ο ίδιος το ανάρτησε στην προσωπική του ιστοσελίδα.

H σύντομη εναρκτήρια ομιλία του προέδρου Trump ήταν μια διακήρυξη πολέμου ενάντια στο σύνολο του επικρατούντος Αμερικανικού καθεστώτος. Ολόκληρου.

Ο Trump κατέστησε απολύτως σαφές ότι οι εχθροί των Αμερικανών βρίσκονται εντός των τειχών: η παγκοσμιοποίηση, οι νεοσυντηρητικοί και οι άλλοι αμοραλιστές που έχουν συνηθίσει να επιβάλλουν τις ΗΠΑ στον κόσμο και την συμμετοχή μας σε ατελείωτους και ακριβούς πολέμους, οι πολιτικοί που υπηρετούν το καθεστώς και όχι τον αμερικανικό λαό, πράγματι, ολόκληρος ο συρφετός των ιδιωτικών συμφερόντων που έχουν ρίξει την Αμερική στο έδαφος, ενώ αυτοί πλουτίζουν από αυτήν την διαδικασία.

Αν η αλήθεια μπορεί να ειπωθεί, ο πρόεδρος Trump κήρυξε έναν πόλεμο πολύ πιο επικίνδυνο για τον εαυτό του από ό,τι αν είχε κηρύξει πόλεμο κατά της Ρωσίας ή της Κίνας.
Οι ομάδες συμφερόντων που ορίζονται από τον Trump ως εχθρός είναι καλά εδραιωμένες και έχουν συνηθίσει να είναι πάντα μέσα στα πράγματα. Τα πανίσχυρα δίκτυά τους είναι ακόμα στη θέση τους. Αν και υπάρχουν πλειοψηφίες από τους Republican στην Βουλή και στην Γερουσία, οι περισσότεροι από αυτούς στο Congress είναι υπόλογοι στις κυρίαρχες ομάδες των συμφερόντων που παρέχουν κεφάλαια στις προεκλογικές τους εκστρατείες και όχι στον αμερικανικό λαό ή στον πρόεδρο. Το συγκρότημα στρατιωτικών / ασφάλειας, οι εκτός των συνόρων (offshore) επιχειρήσεις, η Wall Street και οι τράπεζες δεν πρόκειται να αλλάξουν για τον Trump. Όπως επίσης δεν θα αλλάξουν ούτε τα μισθοφορικά Μέσα Ενημερώσεως, που ανήκουν στις ομάδες των ισχυρών συμφερόντων που προκαλούνται από τον Trump.

Ο Trump κατέστησε σαφές ότι συμπαραστέκεται σε κάθε Αμερικανό, μαύρο, καφέ και λευκό. Θα πρέπει να αγνοηθεί η ελάχιστη δυσπιστία στην δήλωσή του, που προέρχεται από τους αριστερούς που τον μισούν και εξακολουθούν να τον καλούν ρατσιστή όπως ακριβώς κάνουν, την ώρα που γράφω αυτά, οι πληρωμένοι διαδηλωτές των 50 $ την ώρα.

Πράγματι, η μαύρη ηγεσία, για παράδειγμα, έχει ενταχθεί πολιτισμικά στον ρόλο του θύματος από όπου τους είναι δύσκολο να ξεφύγουν. Πώς μπορείτε να έρθετε σε επαφή με ανθρώπους που έχουν διδαχθεί σε ολόκληρη την ζωή τους ότι οι λευκοί είναι οι ρατσιστές και αυτοί είναι τα θύματα των ρατσιστών;

Μπορεί να γίνει αυτό; Ήμουν μόλις πριν λίγο σε ένα πρόγραμμα στην Press TV όπου έπρεπε να παρέχουμε ανάλυση της εναρκτήριας ομιλίας του Τrump. Ο άλλος σχολιαστής ήταν ένας μαύρος Αμερικανός στην Washington, DC. Τα σημεία της ομιλίας του Trump στα θέματα των αποκλεισμών δεν του έκαναν καμία εντύπωση, ενώ ο οικοδεσπότης της εκπομπής ενδιαφερόταν να δείχνει μόνο τους πληρωμένους διαδηλωτές ως έναν τρόπο αμαύρωσης της Αμερικής. Τόσοι πολλοί άνθρωποι έχουν οικονομικό συμφέρον να μιλούν για λογαριασμό των θυμάτων ώστε αυτοί οι αποκλεισμοί να τους βγάζουν έξω από τις θέσεις εργασίας και τις αιτίες.

[ συνεχίζεται... ]