Τσάμικο ζήτημα: Η συμπαιγνία των κομμάτων

Παρά τις θολές διευκρινήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την "παρερμηνεία" των δηλώσεων του Αυστριακού Επιτρόπου Johannes Hahn περί "τσάμικου ζητήματος", η συνεχιζόμενα προκλητική στάση του υπουργείου των Εξωτερικών της Αλβανίας φανερώνει πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.

Η Ελληνική πλευρά, ωστόσο, δεν δείχνει την απαιτούμενη σοβαρότητα με αποτέλεσμα οι Αλβανοί να αποθρασύνονται ακόμα πιο πολύ και να κάνουν λόγο για "άτυπες" συνομιλίες μεταξύ των δύο υπουργείων. Η "χαλαρή" και υποτονική αντίδραση του υπουργείου και μάλιστα δια του εκπροσώπου, αντί του ίδιου του υπουργού, πρέπει να μας προβληματίσει πολύ. Με παρόμοιους χειρισμούς στο παρελθόν οι Ελληνικές(;) κυβερνήσεις άφησαν αναπάντητες "γειτονικές" διεκδικήσεις με αποτέλεσμα να χαθεί η μισή Κύπρος, η αυτονομία της Θράκης, η Βόρειος Ήπειρος, ενώ σήμερα φθάσαμε στο κατάντημα να απειλούνται ευθέως τα νησιά του Αιγαίου και η Μακεδονία.

Η Ελληνική πλευρά αγνόησε, είτε από ανικανότητα ή από σκοπιμότητα, το ότι ο Επίτροπος που προέβη σε αυτή την δήλωση δεν είναι κάποιος τυχαίος, αλλά ο Αρμόδιος για θέματα Διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, καθώς και της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας. Η υπευθυνότητα του συγκεκριμένου Επιτρόπου αφορά στην επίβλεψη της διαδικασίας ένταξης των υποψηφίων νέων κρατών μελών, καθώς επίσης και στις διπλωματικές σχέσεις με τα κράτη που συνορεύουν με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η συγκεκριμένη δήλωση δεν έγινε ούτε "εκ λάθους", ούτε παρερμηνεύθηκε, αλλά εκφράζει απόλυτα την Ευρωπαϊκή Ένωση που επικροτεί «το γεγονός ότι οι δύο χώρες εξετάζουν τη θέσπιση κοινού μηχανισμού, που θα συνέρχεται σε τακτά χρονικά διαστήματα για την επίλυση των εκκρεμών διμερών ζητημάτων. Σε αυτά περιλαμβάνονται η οριοθέτηση της Ελληνοαλβανικής υφαλοκρηπίδας και των θαλάσσιων ζωνών, τα δικαιώματα των ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες και το τσαμικό ζήτημα», όπως αναφέρεται επί λέξη στην απάντηση του Αυστριακού Επιτρόπου, στο ερώτημα (E-004671-16) που έθεσε Ελληνίδα ευρωβουλευτής τον Ιούνιο του 2016.

Το περίεργο της υποθέσεως είναι το εξής: Η ευρωβουλευτής απηύθυνε το ερώτημά της στην Επιτροπή στις 7 Ιουνίου του 2016 και έλαβε την απάντηση του Επιτρόπου δύο μήνες αργότερα, στις 7 Σεπτεμβρίου του 2016. Το όλο ζήτημα δεν ανακινήθηκε από την ίδια την ευρωβουλευτή αλλά από μερίδα του Αλβανικού Τύπου στις 28 Σεπτεμβρίου 2016, που πανηγύριζε διθυραμβικά για την στάση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Μία μέρα αργότερα (29/9/2016), και αφού έχει ξεσπάσει σάλος και σε Ελληνικά Μέσα Ενημερώσεως, η ευρωβουλευτής "καταδέχεται" να ανταπαντήσει στην θέση του Επιτρόπου, με καθυστέρηση 22 ημερών και αφού το ζήτημα έχει λάβει διαστάσεις από τους Αλβανούς!

Τι θα είχε συμβεί εάν ο Αλβανικός Τύπος δεν είχε δημοσιοποιήσει το γεγονός; Τι συμβαίνει πραγματικά; Τι αποκρύπτουν οι Έλληνες(;) βο(υ)λευτές του Ευρωπαϊκού και του Ελληνικού κοινοβουλίου; Ποιες κρυφές συμφωνίες υπάρχουν και στην περίπτωση των Αλβανικών διεκδικήσεων; Πόσο μεγάλη είναι τελικά η προδοσία κατά του Έθνους;