Τι είναι η TTIP; (3)

(6) Η δημοκρατία
Η μεγαλύτερη απειλή της TTIP στην κοινωνία είναι η εγγενής επίθεσή της στην δημοκρατία. Ένας από τους κύριους στόχους της TTIP είναι η εισαγωγή του συμφώνου επίλυσης διαφορών Επενδυτή- κράτους μέλους [Investor-State Dispute Settlements (ISDS)], που επιτρέπει στις εταιρείες να μηνύσουν τις κυβερνήσεις αν οι πολιτικές τους προκαλέσουν απώλεια κερδών. Στην πραγματικότητα αυτό σημαίνει ότι μη εκλεγμένες υπερεθνικές εταιρείες μπορούν να υπαγορεύουν τις πολιτικές των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων.

Τα σύμφωνα ISDS είναι ήδη σε ισχύ και σε άλλες διμερείς εμπορικές συμφωνίες σε όλο τον κόσμο και έχουν οδηγήσει σε τέτοιες αδικίες όπως στην Γερμανία, όπου η Σουηδική εταιρεία ενέργειας Vattenfall μήνυσε την Γερμανική κυβέρνηση ζητώντας δισεκατομμύρια δολάρια εξαιτίας της απόφασής της για την σταδιακή κατάργηση των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στον απόηχο της καταστροφής της Fukushima στην Ιαπωνία. Εδώ βλέπουμε μια πολιτική για την δημόσια υγεία, που τέθηκε σε εφαρμογή από μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, να απειλείται από έναν ενεργειακό κολοσσό λόγω της ενδεχόμενης απώλειας κέρδους. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο κυνικά αντιδημοκρατικό.

Υπάρχουν περίπου 500 παρόμοιες υποθέσεις επιχειρήσεων έναντι κρατών, που εξελίσσονται σε όλο τον κόσμο αυτή την στιγμή και όλες λαμβάνουν χώρα σε "διαιτητικά δικαστήρια", που αποτελούνται από εταιρικούς δικηγόρους που διορίζονται για συγκεκριμένο λόγο. Σύμφωνα με το "War on Want" του John Hilary, αυτά είναι κάτι «λίγο περισσότερο από δικαστήρια μαϊμού» με «έννομο συμφέρον στην απόφαση υπέρ των επιχειρήσεων».

Έτσι, δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ είμαι τρομοκρατημένος. Θα καταψηφίσω την TTIP, εκτός από ... για μισό λεπτό ... δεν μπορώ. Όπως και εσείς, δεν έχω κανένα λόγο απολύτως για το αν η TTIP θα ισχύσει ή όχι. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ενημερώσω για αυτήν, όσο δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, όπως ελπίζω, θα κάνετε κι εσείς. Εμείς μπορεί να εξαναγκαστούμε να δεχθούμε μια επίθεση στην δημοκρατία, αλλά μπορούμε τουλάχιστον να καταπολεμήσουμε την συνωμοσία της σιωπής.

Σε αντίθεση με τον Williams δεν νιώθω τρομοκρατημένος. Ωστόσο, νιώθω αγανάκτηση και θυμό απέναντι στην αδράνεια αυτών, που καθημερινά ακούνε τόσα αλλά παραμένουν συνένοχα απαθείς. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε πως δεν έχουμε πια την πολυτέλεια της αδιαφορίας. Για την ακρίβεια δεν έπρεπε ποτέ να είμαστε αδιάφοροι στο τι συμβαίνει γύρω μας. Σήμερα, όμως, είναι επιτακτική η ανάγκη να δραστηριοποιηθούμε. Να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο της βολής και της εσωστρέφειας αγωνιζόμενοι, όπως οι πρόγονοί μας, για την ελευθερία μας! Αλλιώς μας περιμένουν οι αλυσίδες και οι τύχη των σκλάβων της αρχαιότητας. Γιατί αυτός είναι ο σημερινός δυτικός πολιτισμός: η επιστροφή στην εποχή της βαρβαρότητας των απολίτιστων προγόνων των Φράγκων.

[ προηγούμενη σελίδα ] [ αρχή άρθρου ]