EU vs EurAsEC

Την ώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση ταλανίζεται από ισορροπίες που είναι αδύνατον να κρατηθούν, ο Vladimir Vladimirovich Putin συνεχίζει ακάθεκτος στην ανασύσταση της Ρωσικής αυτοκρατορίας, δια μέσου της ΕυρωΑσιατικής Ένωσης η οποία μόλις από λίγο διευρύνθηκε ακόμα περισσότερο σε σχέση με αυτή της αρχικής συμφωνίας της 18ης Νοεμβρίου 2011.

Ο Vladimir Vladimirovich Putin, ο Λευκορώσος πρόεδρος Alexander Grigoryevich Lukashenko και ο Καζάκος Nursultan Abishuly Nazarbayev υπέγραψαν την ιδρυτική διακήρυξη κατά τη συνεδρίαση του Ανώτερου Οικονομικού ΕυρωΑσιατικού Συμβουλίου στην Αστάνα, την πρωτεύουσα του Καζακστάν. Η Ένωση αυτή αναμένεται να ευνοήσει τη στενότερη ενσωμάτωση των χωρών αυτών που έχουν ήδη υπογράψει από το 2010 την Τελωνειακή Ένωση, ένα σχήμα καθαρά τελωνειακού χαρακτήρα μεταξύ των πρώην εταίρων της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και την μεταξύ τους ευρύτερη οικονομική ένωση που είχαν υπογράψει στις 18 Νοεμβρίου του 2011.

«Τα τρία κράτη δεσμεύονται να εγγυηθούν την ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων, υπηρεσιών, κεφαλαίων και εργαζομένων, να εφαρμόσουν μια πολιτική επικεντρωμένη στους βασικούς τομείς της οικονομίας: την ενέργεια, τη βιομηχανία, τη γεωργία και τις μεταφορές. [...] Έτσι ολοκληρώνεται η διαμόρφωση μιας μείζονος κοινής αγοράς στο χώρο της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών (CIS που περιλαμβάνει 170 εκατομμύρια ανθρώπους) που θα γίνει ένα νέο ισχυρό κέντρο οικονομικής ανάπτυξης», αναφέρει η ανακοίνωση που εκδόθηκε από το Κρεμλίνο.

Αξίζει να σημειώσουμε και να τονίσουμε πως το σχέδιο αυτό έχει μεγάλη σημασία για τον Putin ενώ αποτελεί επιδίωξη του εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό φαίνεται από το πολιτικό του σχέδιο όλα τα χρόνια της εξουσίας του αλλά ιδιαίτερα από τις κινήσεις του μετά την ομιλία του στη Ρωσική βουλή την Δευτέρα 25 Απριλίου 2005, όταν είχε δηλώσει για την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ότι «η κατάρρευση αυτή άφησε εκατομμύρια Ρώσους εκτός των συνόρων της χώρας τους και ότι οι τάσεις που οδήγησαν στη διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης, απειλούν τώρα την ίδια τη Ρωσία», ενώ την είχε χαρακτηρίσει ως τη «μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή του 20oυ αιώνα».

Χαοτική διαφορά ανάμεσα στα βήματα του Ρώσου ηγέτη και των πολιτικάντηδων της Ε.Ε. σε ακόμα ένα τομέα. Τα βήματα του Ρώσου προέδρου είναι πολύ προσεκτικά, μελετημένα και κυρίως γερά θεμελιωμένα. Στον αντίποδα, η Ε.Ε. μάλλον θα διανύσει και τον Ιούνιο αναζητώντας τις ισορροπίες που ίσως καταφέρουν να αναδείξουν πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εάν λάβουμε υπόψη μας τα σημερινά δημοσιεύματα του ξένου τύπου που κάνουν λόγο για απροθυμία της Merkel να στηρίξει την υποψηφιότητα Juncker. Από τη μία (Ε.Ε.) έχουμε λυκοφιλίες και συμμαχίες σκοπιμότητας και από την άλλη (EurAsEC) έχουμε προσεκτικές κινήσεις στηριγμένες σε κοινές εθνικές και πολιτισμικές βάσεις, κάτι που λείπει από την Ευρώπη. Η Ευρώπη χρειάζεται επειγόντως ηγέτη, που δεν είναι άλλος από την Ελλάδα με εντελώς διαφορετική νοοτροπία και πολιτικό σύστημα από ότι έχει σήμερα, αλλά επ' αυτού θα επανέλθω!