Μη πεποίθατε επ΄ άρχοντας... - Μανώλης Β. Βολουδάκης

Breaking

11/01/2017

Μη πεποίθατε επ΄ άρχοντας...

Είναι προφανές πως ο εκάστοτε πρόεδρος των ΗΠΑ είναι απολύτως ελεγχόμενος από τις Μυστικές Υπηρεσίες, που με την σειρά τους είναι εκτελεστικά όργανα του Ένα τοις Εκατό. Τολμώ να πω πως ο μόνος που ξέφυγε από αυτόν τον κανόνα -κι αυτός όσο μπόρεσε- ήταν ο Ronald Wilson Reagan. Σε αυτό σίγουρα συνετέλεσε και η βαθιά και αληθινή φιλία του με την Βρετανίδα πρωθυπουργό Margaret Hilda Thatcher.

Ο Trump σε καμία περίπτωση δεν είναι Reagan. Είναι πολύ καλός επιχειρηματίας, αλλά σίγουρα έχει άγνοια των βασικών κανόνων που ισχύουν στην πολιτική της Δύσης. Έτσι, είναι λογικό όσο πλησιάζει η ώρα της ανάληψης των καθηκόντων του, να "στρογγυλεύει" τον λόγο του και να αναθεωρεί τις προεκλογικές του υποσχέσεις.

Ο Dr. Paul Craig Roberts, ως έμπειρος πολιτικός αναλυτής, ξέρει καλά πως δεν μπορεί να έχει μεγάλες προσδοκίες από τον Trump, αλλά μόνο μία μικρή ελπίδα πως έστω κάτι λίγο μπορεί να αλλάξει. Σίγουρα όλοι θα συμφωνήσουμε με τον Dr. Roberts πως θα είναι μεγάλη αλλαγή αλλά και επιτυχία αν ο Trump πετύχει έστω την συμφιλίωση με την Ρωσία και την αναστολή των πολεμικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Ο Roberts αναπτύσσει το σκεπτικό του στο άρθρο με τίτλο "Is Goldman Sachs Taking Control of the Trump Presidency?" (Αναλαμβάνει η Goldman Sachs τον έλεγχο της προεδρίας του Trump;), που σας παραθέτω αυτούσιο στην μετάφρασή μου από το Αγγλικό κείμενο.

Η Pam και ο Russ Martens έχουν συντάξει ένα καταπληκτικό roster από τα πρώην και τα εν ενεργεία στελέχη της Goldman Sachs που έχουν βολευτεί στην μεταβατική ομάδα του Trump και αυτούς που έχουν ανακοινωθεί ως υποψήφιοί του.

Αυτό είναι αποθαρρυντικό.

Από την άλλη πλευρά, η Γερουσία θεωρείται απίθανο να μην εγκρίνει το προσωπικό της Goldman Sachs.

Πολλοί άνθρωποι που έχουν εργαστεί στην Goldman Sachs, συμπεριλαμβανομένης της Nomi Prins, και της Pam Martens εργάστηκαν στην Wall Street. Ωστόσο και οι δύο είναι αποτελεσματικοί επικριτές των μεγάλων τραπεζών.

Μερικές από τις σημαντικότερες συναντήσεις του Trump -με τους συμβούλους του State, της Άμυνας και της Εθνικής Ασφάλειας- στηρίζουν τις προθέσεις του για την αποκατάσταση των ομαλών σχέσεων με τη Ρωσία, την αναδιοργάνωση της CIA, και την παύση των άσκοπων πολέμων που έχουν εμπλακεί οι ΗΠΑ. Αν μπορεί να επιτύχει αυτά τα πράγματα ή ακόμα και ένα από αυτά, θα είναι μια νίκη άσχετα με το αν αποτύχει να ελέγξει τις τράπεζες.

Σύμφωνα με το πρόσφατα δημοσιευμένο βιβλίο του Douglas Valentine, "The CIA As Organized Crime" (η CIA ως οργανωμένο έγκλημα), η CIA και όχι οι τράπεζες είναι αυτή, που ελέγχει την κυβέρνηση. Κρίνοντας από την ασφυκτική πίεση που ασκεί η CIA στον Trump με τον ισχυρισμό ότι η εκλογή του στιγματίστηκε από Ρωσική παρέμβαση, δεν είναι ξεκάθαρο αυτή τη στιγμή το εάν τελικά η CIA θα δεχτεί τον Trump ως πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Αν η Goldman Sachs ήταν επίσης ένας αποφασισμένος αντίπαλος του Trump, τότε ποιες θα είναι οι επιλογές του νέου προέδρου;

Είναι πολύ εύκολο να έχει κανείς εξωπραγματικές και υπερβολικές προσδοκίες από έναν πρόεδρο. Η ανακοίνωση του Trump πως προτίθεται να συμπληρώσει την προστασία του από τις Μυστικές Υπηρεσίες με ιδιωτική προστασία υποδεικνύει ότι ο ίδιος καταλαβαίνει πως υπάρχουν πολλοί περιορισμοί σχετικά με τη δράση του.

Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι ο Trump μπορεί να κάνει τίποτα. Αλλά σαφώς η εκλογή του θεωρείται ως απειλή από το καθεστώς. Έτσι, ας δώσουμε στον Trump την ευκαιρία και να δούμε τι μπορεί να κάνει. Αμφιβάλλω ότι είναι σε θέση να κάνει τίποτα άλλο, εκτός από το να παραδοθεί. Παρ' όλα αυτά, ελπίζω.

Σίγουρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να βοηθήσει κανείς το κυβερνών καθεστώς να τον καθαιρέσει. Είτε το συνειδητοποιείτε, ή όχι, αυτοί οι φιλελεύθεροι, οι αριστεροί, οι τάχα προοδευτικοί σχολιαστές και οι οργανώσεις, έχουν ήδη ταχθεί μαζί με το καθεστώς στην επίθεση εναντίον του Trump.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου