Μα, επιτέλους, δεν είμαστε καθόλου σοβαροί;

Σύσσωμος ο Ελληνικός Τύπος και τα μισθοφορικά μέσα ενημερώσεως (;) της πατρίδος μας αναφέρονται σήμερα (8/1/2016) στην κηδεία ενός "επιφανούς" ανδρός του ... υποκόσμου. Το γεγονός του θανάτου οπωσδήποτε πρέπει να αναγκάζει όλους μας να είμαστε στο εξής αρκετά προσεκτικοί στο πως αναφερόμαστε στον θανόντα, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί δικαιολογία για το κατάντημα των "υπηρετών" της ενημέρωσης.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, οι μισθοφόροι του σάπιου συστήματος εκθειάζουν με τα πλέον εγκωμιαστικά σχόλια την ζωή και τα "κατορθώματα" ενός ανθρώπου που, ο Θεός να τον συγχωρέσει, κανονικά δεν έπρεπε να αποφυλακισθεί ποτέ! Κοντά στους μισθοφόρους "δημοσιογράφους" και αρκετοί πρώην ή ουδέποτε συλληφθέντες καταχραστές, εκβιαστές, απατεώνες που διετέλεσαν ή όχι πολίτες των σωφρονιστικών ιδρυμάτων της χώρας αλλά σήμερα είναι δημόσια πρόσωπα της Ελληνικής κοινωνίας, που άδραξαν την ευκαιρία για να διαφημιστούν και να προσθέσουν "αίγλη" στην δημόσια εικόνα τους.

Στην νεο-Ελληνική κοινωνία του 21ου πρώτου αιώνα το πρότυπο που προβάλλεται είναι αυτό το απατεώνα, του εκβιαστή και του μαφιόζου που υποκριτικά μετονομάζεται και παρουσιάζεται ως αντισυμβατικός, μυθικός, επαναστάτης και διάφορα άλλα παρόμοια που μαρτυρούν την σήψη μιας κοινωνίας που με την δυσωδία που αναδίδει μαρτυράει την παρακμή και την διάλυση που της επέφερε η περιβόητη "ριζοσπαστική πρόοδος".

Ο Θεός να λυπηθεί την ψυχή του μακαρίτη, αλλά περισσότερο να λυπηθεί όλους εμάς που ως έθνος χάσαμε την ταυτότητα και τον προσανατολισμό μας. Χάσαμε την επαφή με τις ρίζες μας και γι' αυτό σήμερα δεν ανήκουμε πουθενά! Δεν μας αναγνωρίζει κανείς ως παιδιά ή απογόνους του: ούτε οι Πατέρες μας από τους οποίους αποκοπήκαμε βίαια και με την θέλησή μας, ούτε οι δυτικοί που μας θεωρούν νόθους απογόνους κάποιας προβληματικής και απροσάρμοστης γενιάς.

Πρέπει άμεσα να σοβαρευτούμε και να επαναξιολογήσουμε την πορεία που ακολουθούμε ως έθνος. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως βαδίζουμε ολοταχώς προς το γκρεμό της αφάνειας και της διάλυσης ως λαός. Τα περιθώρια προκειμένου να αλλάξει κάτι στο μέλλον έχουν στενέψει πολύ και όσο συνεχίζεται αυτή η φαύλη και τραγική κατάσταση θα στενεύουν ακόμα περισσότερο μέχρι του σημείου όπου ο κατήφορος θα γίνει μη αναστρέψιμη πορεία για την πατρίδα μας, οπότε μοιραία θα ακολουθήσουμε την μοίρα των Ουζουμπούρου που, δυστυχώς, τους μοιάζουμε αρκετά!