Το παιχνίδι των Δυτικών στην Ελλάδα (4)

«Οι Έλληνες έχουν τον έλεγχο», είναι ο τίτλος του άρθρου, με τον χαρακτηρισμό σχολίου, που δημοσίευσε στην ηλεκτρονική έκδοση της η Γερμανική εφημερίδα «Die Welt». Θέμα του άρθρου είναι το ενδεχόμενο της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, το οποίο ήρθε και πάλι στο προσκήνιο της Γερμανικής επικαιρότητας μετά το δημοσίευμα του περιοδικού «Der Spiegel», σύμφωνα με το οποίο η Γερμανική κυβέρνηση έχει αλλάξει θέση και θεωρεί πλέον την έξοδο της χώρας μας από το ευρώ ως διαχειρίσιμη. «Όποιος θεωρεί αδιάφορη την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, ας έχει προειδοποιηθεί: Ένα "Grexit" δεν θα ήταν ακίνδυνο. Οι Έλληνες το γνωρίζουν και έχουν γερά νεύρα. Ένα κούρεμα χρέους γίνεται πιθανό», αναφέρει η εφημερίδα και προσθέτει ότι το Βερολίνο «κραδαίνει το μεγάλο ραβδί».

«Λέγεται τώρα ότι η ευρωζώνη θα άντεχε μια έξοδο της Ελλάδας. Μια τέτοια έξοδος θα ήταν μάλιστα αναπόφευκτη, σε περίπτωση που ο αρχηγός του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ ερχόταν στην εξουσία και χαλάρωνε ακόμη περισσότερο την πορεία λιτότητας των Ελλήνων. Με αυτό το απειλητικό σενάριο από το δημιουργικό τμήμα της υπουργικής γραφειοκρατίας του Βερολίνου, η Γερμανική κυβέρνηση ανακατεύεται εμμέσως στον Ελληνικό προεκλογικό αγώνα», για να σημειώσει ότι κάτι τέτοιο «είναι πολύ ριψοκίνδυνο και λάθος. Γιατί; Κατ’ αρχήν αυτή η απειλή μπορεί να ενισχύσει την δυσαρέσκεια στην Ελλάδα για "τους Γερμανούς" και να γίνει έτσι μια προεκλογική βοήθεια για τον Τσίπρα. Δεύτερον, αν η καγκελάριος Angela Merkel ακολουθήσει την "τακτική" της και τις επόμενες μέρες, θα μπορούσε αυτό να επιδεινώσει την οικονομική αβεβαιότητα στην Ελλάδα και στην χειρότερη περίπτωση να οδηγήσει σε ένα "bank run". Τρίτον, οι Ελληνικές πολιτικές ελίτ θα μπορούσαν να θεωρήσουν την απειλή της Merkel ως καθαρή μπλόφα και να αυξήσουν από τη δική τους πλευρά την πίεση στους διασώστες Ευρωπαίους», αναφέρει ο αρθρογράφος Christoph B. Schiltz.

«Η ευρωζώνη δεν μπορεί, σύμφωνα με τις συνθήκες, να αποκλείσει ένα μέλος. Η ECB όμως θα μπορούσε να περιορίσει τόσο τις δυνατότητες αναχρηματοδότησης των Ελληνικών τραπεζών ώστε η Αθήνα θα έπρεπε τελικά να εισαγάγει νέο νόμισμα. Η απειλή από το Βερολίνο θα ήταν λοιπόν εφαρμόσιμη», συνεχίζει ο συντάκτης και υποστηρίζει ότι οι κίνδυνοι της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν είναι τόσο εύκολο να υπολογιστούν όσο πιστεύει η Γερμανική κυβέρνηση, καθώς, όπως επισημαίνει, η ομπρέλα διάσωσης της Ε.Ε. δεν αποτελεί εγγύηση για την σταθερότητα, αλλά ωστόσο περιορίζει τον κίνδυνο εμφάνισης του φαινομένου domino. «Η έξοδος της Ελλάδας θα οδηγούσε στο να μπουν στο στόχαστρο των χρηματοπιστωτικών αγορών, εκτός από την εύθραυστη Πορτογαλία, οι νέες πηγές ανησυχίας για την ευρωζώνη, η Γαλλία και η Ιταλία».

Ο αρθρογράφος υποστηρίζει ακόμη ότι «οι απειλές από το Βερολίνο αποτελούν ομολογία αποτυχίας καθώς δείχνουν ότι η πολιτική διάσωσης της Ε.Ε., τουλάχιστον στην περίπτωση της Ελλάδας, έχει αποτύχει» και συνεχίζει: «Η ετυμηγορία των διασωστών Ευρωπαίων "χρήματα έναντι μεταρρυθμίσεων" έχει πάψει εδώ και καιρό να ισχύει. Το κόστος της διάσωσης γινόταν κατά το παρελθόν όλο και μεγαλύτερο, όμως η προθυμία της Αθήνας για μεταρρυθμίσεις όλο και μικρότερη. Οι Έλληνες εδώ και καιρό δεν είναι διατεθειμένοι να βαδίσουν την απαραίτητη μεταρρυθμιστική πορεία των διεθνών δανειστών – ασχέτως εάν ο πρωθυπουργός λέγεται Τσίπρας ή Σαμαράς. Η Ελλάδα είναι μια πανωλεθρία για την Ευρωπαϊκή Ένωση», αναφέρει χαρακτηριστικά, για να καταλήξει προβλέποντας ένα «κούρεμα» του Ελληνικού χρέους:

«Ποια θα είναι η συνέχεια; Περισσότερο από 260 δις ευρώ, δηλαδή το 80% του συνολικού Ελληνικού χρέους βαραίνουν πλέον δημόσιους δανειστές, ιδιαίτερα τις χώρες της ευρωζώνης. Στην περίπτωση εξόδου της Ελλάδας, ένα σημαντικό μέρος αυτών των χρημάτων θα χανόταν. Αυτό θα έπρεπε η Merkel να το εξηγήσει στον Γερμανό φορολογούμενο, ο οποίος σηκώνει το κύριο βάρος. Οι Τσίπρας & CIA το γνωρίζουν αυτό. Βρίσκονται σε θέση ισχύος. Αντί του "Grexit", θα υπάρξει, άρα, ένα επιπλέον κούρεμα του χρέους και νέα βοήθεια δισεκατομμυρίων για την Ελλάδα».

Είναι προφανές πως κανείς στην ευρωζώνη δεν ενδιαφέρεται για την Ελλάδα. Ο φόβος των Δυτικών είναι το γνωστό σε όλους από τη θεωρία του χάους "φαινόμενο της πεταλούδας" το οποίο γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν μπορούν να αναχαιτίσουν ή να ελέγξουν. Πρόκειται άλλωστε για την πιο δυσάρεστη παρενέργεια του σχεδιασμού της "νέας τάξης": Η παραμικρή διαταραχή ή οποιαδήποτε αλλαγή συμβαίνει σε ένα μέλος ενός ανομοιογενούς και ετερόκλιτου συνόλου, επιφέρει απρόβλεπτες συνέπειες σε όλα τα υπόλοιπα μέλη.