Συνέντευξη στην εφημερίδα "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ"

Η εφημερίδα "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ" με αφορμή τις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου 2014 απηύθυνε 8 ερωτήματα ζητώντας πειστικές απαντήσεις. Ελπίζω οι απαντήσεις μου να ήσαν σαφείς και πειστικές. Αν δεν είναι, θα χαρώ πολύ να δώσω την οποιαδήποτε διευκρίνηση ή επεξήγηση σε όποιον/α το ζητήσει.

1. Κατά πόσο η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση ανταποκρίνεται στις διακηρύξεις των πρωτεργατών της Ευρωπαϊκής ενοποίησης στη μεταπολεμική Ευρώπη, ιδίως όσον αφορά το στόχο της σύγκλισης του βιοτικού επιπέδου των Ευρωπαϊκών λαών;

Δεν έχει καμία σχέση. Η Ενωμένη Ευρώπη ξεκίνησε ως όραμα του Charles De Gaulle και θα εκτεινόταν από τον Ατλαντικό έως τα Ουράλια, θα υπήρχε ανεξαρτησία και ειρηνική συμβίωση μεταξύ των κρατών όπου το κάθε ένα θα ήταν αυτόνομο και ελεύθερο. Σήμερα η Ε.Ε. είναι ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που απειλεί με εξαφάνιση την εθνική ταυτότητα των κρατών-μελών που την αποτελούν.

2. Διαβλέπετε τον κίνδυνο η συνεχιζόμενη δυσλειτουργία του συστήματος του ευρώ να αποτελέσει αφορμή για περαιτέρω συρρίκνωση της εθνικής ανεξαρτησίας των κρατών-μελών; Εξασφαλίζονται στην Ε.Ε. η εθνική μας κυριαρχία και η πολιτιστική μας παράδοση;

Το ευρώ είναι το πρόσχημα. Η Ε.Ε. προσπαθεί και αποσκοπεί στο να επιβάλλει σε όλα τα κράτη-μέλη ενιαίο σύνταγμα, ενιαία δημοσιονομική πολιτική, ενιαίο νόμισμα, ενιαία κουλτούρα και καμία θρησκεία. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εξασφαλίσει την εθνική μας κυριαρχία κι αυτό φαίνεται από τη στάση της σε ότι αφορά στο Κυπριακό, στο Σκοπιανό, στην Ελληνική ΑΟΖ, στις βλέψεις της Τουρκίας στη Θράκη και στο Αιγαίο. 

3. Κατοχυρώνονται στην Ε.Ε. τα εργασιακά δικαιώματα των πολιτών;Το αίτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης σε τι βαθμό ικανοποιείται θεσμικά και πρακτικά;

Τα μόνα δικαιώματα που κατοχυρώνονται θεσμικά και πρακτικά εντός της Ε.Ε. είναι αυτά των μειονοτήτων και των ομοφυλοφίλων. Αυτό μπορείτε να το διαπιστώσετε πέραν των ειδικών συνθηκών και νομοσχεδίων που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια από την Ε.Ε. αλλά και από την διαρκώς αυξανόμενη ανεργία σε όλη την Ε.Ε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο πρόεδρος της κ. Jose Manuel Barroso τον προηγούμενο μήνα αναγκάστηκε να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το γεγονός. Ειδικά στην πατρίδα μας οι εργοδότες δεν έχουν σχεδόν καμία υποχρέωση πλέον έναντι των εργαζομένων τους και διαρκώς απαιτούν από αυτούς. Όλα αυτά με τις ευλογίες της Ε.Ε. 

4. Διακρίνετε έλλειμμα δημοκρατίας και δημοκρατικού ελέγχου της εξουσίας στους θεσμούς της Ε.Ε.;

Όπως προείπαμε, η Ε.Ε. είναι ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Αποτελείται από οκτώ θεσμικά όργανα, εκ των οποίων μόνο το ένα εκλέγεται δημοκρατικά, το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, το οποίο από μόνο του δεν έχει επί της ουσίας καμία εξουσία ή ουσιαστική δικαιοδοσία. Τα ανώτατα στελέχη των θεσμικών οργάνων είναι όλα διορισμένα και όχι εκλεγμένα, ενώ τα τοπικά κοινοβούλια των κρατών-μελών δεν έχουν καμία αρμοδιότητα παρέμβασης στις αποφάσεις της Ε.Ε. Επιπλέον το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο υπερέχουν των τοπικών Συνταγμάτων και της νομοθεσίας σε κάθε κράτος-μέλος. Τέλος, από το 2015 τα κράτη-μέλη δεν θα καταρτίζουν κρατικό προϋπολογισμό αλλά θα τον λαμβάνουν απλά προς εκτέλεση από τις Βρυξέλλες. Μήπως αρχίσατε να διακρίνετε κι εσείς έλλειμμα δημοκρατίας στην Ε.Ε.;

5. Συμφωνείτε με το αίτημα της μονομερούς καταγγελίας από τη χώρα μας της συνθήκης «Δουβλίνο II» και τη χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων στους μετανάστες με άλλους προορισμούς;

Στην Ε.Ε. το «Δουβλίνο ΙΙ» δεν αποτελεί συνθήκη, αλλά κανονισμό που πηγάζει και ακολούθησε την Συνθήκη του Schengen. Για την ακρίβεια ο κανονισμός «Δουβλίνο ΙΙ» συντάχθηκε για να καλύψει τα κενά και τις ατέλειες που -κατά τις χώρες που τον υπέγραψαν- άφηνε η πρώτη του έκδοση ο «Δουβλίνο Ι». Η χώρα μας θα έπρεπε να έχει πρωτοστατήσει στην κατάργησή του, αλλά δυστυχώς λόγω της υπόδουλης πολιτικής που ακολουθείται στην πατρίδα μας είμαστε από τους τελευταίους που ασχολήθηκαν με το θέμα. Οι μέχρι στιγμής χλιαρές προσπάθειες για καταρτισμό του κανονισμού «Δουβλίνο III» δεν έχουν καρποφορήσει παρότι αυτό είναι κάτι που άμεσα έχει ανάγκη η πατρίδα μας που είναι η άμεσα θιγόμενη και ζημιωμένη από τον υπάρχοντα κανονισμό.

6. Ποια η ευθύνη της Ε.Ε. για την επιδείνωση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και την επιβολή της Τρόικας και των Μνημονίων;

Η γενικότερη παρέμβαση στην λειτουργία του κράτους σε κρίσιμους τομείς όπως είναι η γεωργία, η αλιεία, η ναυτιλία, το εμπόριο, οι εξαγωγές, η βιομηχανική παραγωγή έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξαθλίωση της Ελληνικής οικονομίας. Επιπρόσθετα οι πρόσφατες παρεμβάσεις όπως η ακύρωση της συμφωνίας GAZPROM-ΔΕΠΑ από τις Βρυξέλλες κρατάει δέσμια την Ελληνική οικονομία στις βλέψεις και τις ορέξεις της Ε.Ε. Τέλος, είναι σαφής η πρόθεση της Ε.Ε. για την καταπολέμηση της ιδιοκτησίας. Όλες αυτές οι μεθοδεύσεις σε συνδυασμό με τον ενδοτισμό και την προδοτική στάση των Ελληνικών κυβερνήσεων ευθύνονται για το σημερινό κατάντημα στη χώρα μας.

7. Λαμβάνοντας υπόψη πολιτισμικούς, εθνικούς και οικονομικούς λόγους πρέπει να επιλέξουμε πάση θυσία την παραμονή μας στην Ευρωζώνη ή να προετοιμαστούμε συστηματικά για την επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα; Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης και αλλαγών προς το καλύτερο στα πλαίσια της Ε.Ε, ή πρέπει να προσανατολιστούμε στην έξοδό μας από αυτήν;

Είναι πάγια θέση της Παρατάξεως μας, «ΚΟΙΝΩΝΙΑ», η έξοδος από το ευρώ και η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Δεν μπορεί να διορθωθεί τίποτε στην οικονομία χωρίς τον απόλυτο έλεγχο του νομίσματος. Το ευρώ και ο τρόπος της διαχείρισης του μέσω της ECB καθιστούν απαγορευτική την όποια προσπάθεια ανάκαμψης της οικονομίας. Έχουμε αναπτύξει στο οικονομικό μας πρόγραμμα τους τρεις άξονες που μπορούν άμεσα να βγάλουν τον τόπο από την κρίση: 1. Εθνικό νόμισμα, 2. Τροποποίηση φορολογικού συστήματος και 3. Σταθερό νομοθετικό πλαίσιο ανάπτυξης που θα ελκύσει νέους επενδυτές και θα δώσει τη δυνατότητα επαναλειτουργίας της Ελληνικής οικονομίας. Όλα αυτά προϋποθέτουν μια κυβέρνηση από πολιτικούς του φρονήματος και του πνεύματος της Ρωμηοσύνης, που αυτή τη στιγμή μόνο η πολιτική παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» πρεσβεύει.

8. Η Ορθοδοξία και η Εκκλησία μας μπορούν και με ποιους όρους να παίξουν δημιουργικό και απελευθερωτικό ρόλο στην Ελλάδα και την Ε.Ε.;

Η Ορθόδοξη πίστη ήταν ο θεμέλιος λίθος της πολιτικής της Ρωμηοσύνης στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και η Εκκλησία ήταν ο ακοίμητος επόπτης της πολιτικής, δηλαδή της καθημερινής ζωής των πολιτών. Η πολιτική δεν είναι κάτι άλλο παρά αυτή καθεαυτή η καθημερινή μας ζωή. Η Εκκλησία είναι το «περιέχον» και μέσα σε αυτή περικλείεται η πολιτική. Αυτή την πολιτική της Ρωμηοσύνης ανέστησε ο μαρτυρικός κυβερνήτης μας Ιωάννης Α. Καποδίστριας και γι’ αυτό δολοφονήθηκε. Τη δύναμη της Ορθοδοξίας και της πολιτικής που έχει τα θεμέλιά της πάνω σε αυτήν έχουν κατανοήσει πλήρως οι Δυτικοί και γι’ αυτό την πολεμούν με μανία τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Ρωσία που την εφαρμόζει σε κυβερνητικό επίπεδο. Το επιβεβαίωσε πρόσφατα ο υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας: Θεωρούν την Ορθοδοξία απειλή για τη Δύση! Είναι φυσικό κάθε δύση να φοβάται την Ανατολή, γιατί μόνο με την Ανατολή γίνονται φανερά τα σκοτεινά έργα της!