Η επόμενη μέρα στην Ευρώπη

Έχει, ήδη, περάσει το πρώτο 24ωρο από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των Ευρωεκλογών σε όλη την Ευρώπη και πλέον (σχεδόν) γνωρίζουμε ποιοι είναι οι 766 Ευρωβουλευτές που θα "σημαδέψουν" με την παρουσία τους την ιστορία της Ευρώπης. Οι ευρωσκεπτικιστές απανταχού της Ευρώπης, πλην Ελλάδος, αναμένεται να έχουν ισχυρή παρουσία, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν κοινές πολιτικές επιδιώξεις. 

Μοναδική καθαρή φωνή αυτή του Nigel Farage ο οποίος αναμένεται να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο Brexit (την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε.) στο οποίο δεν θα αποτελέσει έκπληξη η συγκατάθεση και συμπόρευση του νυν Βρετανού πρωθυπουργού David William Donald Cameron. Σε Δανία και Σουηδία τα αντιμεταναστευτικά κόμματα είναι πολύ ενισχυμένα με το αντιμεταναστευτικό Λαϊκό Κόμμα της Δανίας (DPP) να γίνεται το πρώτο κόμμα της χώρας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταλαμβάνοντας ποσοστό 26,7%. Το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα κέρδισε τις 4 από τις 13 έδρες που διαθέτει η Δανία στο ευρωκοινοβούλιο. Το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών της πρωθυπουργού Helle Thorning-Schmidt κατέλαβε τη δεύτερη θέση με 19,1% (τρεις έδρες). Το ίδιο και στη Σουηδία όπου το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών κατάφερε να αυξήσει το ποσοστό του στο 7% και να έχει για πρώτη φορά εκπροσώπηση στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Από εκεί και μετά οι υπόλοιπες τάσεις είναι κυρίως ακροδεξιές εκφράσεις, με προεξάρχουσα αυτή της Marine Le Pen που θριάμβευσε στη Γαλλία αλλά προκαλεί σκέψεις στην υπόλοιπη Ευρώπη. Πάντως είναι χαρακτηριστική η δήλωση σχεδόν όλων των ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη που τονίζουν πως δεν πρόκειται να συνεργαστούν με τους ακροδεξιούς της Πατρίδας μας καθώς δεν αναγνωρίζουν τίποτε κοινό με αυτούς!

Η μονομαχία των Jean-Claude Juncker και Martin Schulz είναι στημένη και για τα μάτια του κόσμου, με δεδομένο ότι οι δύο δεν παρουσίασαν καμία διαφορά στο πρόγραμμα που εξήγγειλαν. Αντιθέτως χτες, 26/5, ήταν έντονες οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και οι συζητήσεις που έφεραν τους δύο να συζητούν για ένωση των δυνάμεών τους. 

Για την Ελλάδα, ούτε λόγος να γίνεται. Αν δει κανείς τους ευρωβουλευτές που στέλνουμε και πάλι για να μας εκπροσωπήσουν, καταλαβαίνει πως ο όρος κομπάρσος είναι τιμητικός μπροστά στο ρόλο που πρόκειται να διαδραματίσουν. Θα μου πείτε με βάση την προηγούμενη εμπειρία που είχαμε, ίσως είναι καλύτερα να είναι διακοσμητικοί παρά να νομοθετούν και να συμπράττουν εις βάρος της χώρας μας. Συμφωνώ!

Το σίγουρο είναι πως ο χρόνος ζωής της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετράει αντίστροφα. Οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές και οι αντιφρονούντες -δυστυχώς- εκφράζονται με ακραίες θέσεις πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (Ηνωμένο Βασίλειο, Δανία, Σουηδία(;)). Κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί την συνοχή αλλά κυρίως την ειρήνη στους κόλπους της Ε.Ε. Η αδικία στην κατανομή των εδρών, η ιμπεριαλιστική πολιτική της Ε.Ε. καθώς και η αδιαμφισβήτητη τακτική υποταγής όλης της Ευρώπης στα Γερμανο-Γαλλικά κέφια, καθιστά την Ε.Ε. σε ένα ηφαίστειο λίγο πριν την έκρηξη. Όπως είπα, το ρολόι μετράει ανάποδα πια... όπως έλεγαν πριν χρόνια οι Europe (τυχαίο άραγε;): It's the final countdown!