Η σαλαμοποίηση της πραγματικότητας

Άρθρο του Βασίλη Μακρή(*)

Προξενεί μεγάλη εντύπωση ότι ενώ οι πάντες μιλούν για αλλοίωση της πραγματικότητας από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε), παντού διαχέεται η ειδεχθής  αίσθηση αφομοίωσης των «προπετασμάτων καπνού» αυτής της κατάστασης. Πουθενά δεν παρουσιάζεται μια συνολική εικόνα σε οποιονδήποτε τομέα της δημόσιας ζωής. Μιλούν φερ’ ειπείν για το λεγόμενο «πρωτογενές πλεόνασμα» («π.π.») και ταυτοχρόνως ουδείς δεν το συσχετίζει  με το τι εκπροσωπεί αυτό το «π.π.» ως προς το Δημόσιο Χρέος. Εκείνο που σημειολογικά κυριαρχεί και παραμένει είναι η συχνή, συχνότατη και διαρκώς επαναλαμβανόμενη  εκφορά της έννοιας πλεόνασμα. Έναντι οιουδήποτε κόστους να μένει στον αφρό της επαναλαμβανόμενης επιπολαιότητας το λεγόμενο «πλεόνασμα» και μόνον. Ούτε το πώς συντίθεται το «π.π.», ούτε το ποιες παράμετροι υπολογισμού παραλείπονται από το «π.π.», ούτε το ότι η EUROSTAT ουδέποτε μίλησε συγκεκριμένα περί «πλεονάσματος», ούτε ότι το Δημόσιο Χρέος συνεχίζει εφιαλτικά αυξανόμενο, ούτε το ότι το Ελληνικό Δημόσιο αθετεί τις υποχρεώσεις του έναντι των ιδιωτών, ούτε το ότι εμφανίζονται έσοδα αποκρατικοποιήσεων προτού αυτές λάβουν χώρα, ούτε, ούτε…. και τελικά αυτά τα ούτε σβένυνται μπροστά στην χυδαία σκοπιμότητα ενός δόλιου χειρισμού εντυπώσεων, μπροστά στην αποτρόπαιη κατασκευή μιας άλλης πραγματικότητας. Η μεθοδολογία είναι καλά σχεδιασμένη: παρουσίαση μιας «θετικής» κατάστασης, προεξόφλησή της, διαρκής επανάληψή της, αποσιώπηση των στοιχείων που την αναιρούν, μεγιστοποίηση κάποιων μερικών στοιχείων και ψηγμάτων που δυνατόν να υποκρύπτουν έστω και μικρή θετικότητα. Προπαντός να μην αναφέρεται Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΡΝΗΤΙΚΟ  που αναιρεί και αποδομεί την «ισχύ» των «θετικών» καταστάσεων. Αλήθεια ποιος εκστόμισε πρώτος το περιβόητο «Λέγε, λέγε στο τέλος κάτι θα μείνει…»; Μα ποιος άλλος από τον υπουργό Προπαγάνδας του Τρίτου Reich, τον Paul Joseph Goebbels.  

Έτσι τα λεγόμενα “main stream” Μ.Μ.Ε.  δια της Διαρκώς Επαναλαμβανόμενης  Καταναγκαστικής Εκμάθησης, αποτυπώνουν στον κάθε λήπτη της «είδησης» το ίχνος της στρέβλωσης και στην χώρα συνολικά το στίγμα του ψεύδους. Σημασία έχει για τους κατασκευαστές να κυριαρχεί στην ζωή των ανθρώπων η σαλαμοποίηση της πραγματικότητας και παντού να λανσάρεται μια άλλη «πραγματικότητα» ανακατασκευασμένη  όλως διαφορετική από αυτήν που βιώνει ο καθείς που πλήττεται από την τραχύτητα της αντιμετώπισης των δυσκολιών της καθημερινής βασάνου.

Η μεθοδολογία αυτή, που δεν είναι απλά μεθοδολογία, αλλά σαφής στρατηγική στόχευση φαίνεται ακόμη  και από το πώς μιλούν τα Μ.Μ.Ε. της ψευδολογίας και της διαπλοκής για το Δημόσιο Χρέος. Ενώ φερ’ ειπείν το Δ.Χ. βαίνει διαρκώς αυξανόμενο με ακάθεκτους ρυθμούς, εντούτοις μιλούν …για «μικρή επιδείνωση της δυναμικής του Δημόσιου Χρέους της Ελλάδας …». Καταλάβατε; Μέσα από τις νεφελώδεις εκτεχνικευμένες ορολογίες των οικονομικών «αναλύσεων»  το μερικοποιημένο, το σκιώδες, το μερικώς υπαινισσόμενο να παρουσιάζεται σαν απείκασμα αόριστο και διαρκώς αποστασιοποιούμενο από αυτό που είναι: το Δημόσιο Χρέος αυτή την στιγμή εγγίζει το 175,1% του ΑΕΠ.  Όχι! Εκείνο που πρέπει να γανώνει το κεφάλι του καθενός, είναι το ότι …το 2027 το Δ.Χ. θα είναι στο 112,3% του ΑΕΠ, βάσει των προβολών των εκτιμήσεων των «επαϊόντων» !

Βλέπουμε λοιπόν ότι οι σχεδιαστές των κατασκευασμένων ειδήσεων έχουν αφομοιώσει για τα καλά, ότι η Οικονομία είναι πρωτίστως «πεδίο σχηματισμού κατάλληλου ψυχολογικού κλίματος» και για τον λόγο αυτό «πελεκάνε τα συμβάντα» και χαλκεύουν τις ειδήσεις για να χωρέσουν στην κλίνη της προκρούστειας κατασκευής.

Βασίλης Π. Μακρής

                             

(*) Ο Βασίλης Μακρής, εκτός από πολύ καλός φίλος, είναι μεταλλειολόγος, απόφοιτος του ΕΜΠ με μεταπτυχιακές σπουδές στην Γαλλία στον τομέα της Εργονομίας. Συνειδητά ενεργός πολίτης, με έντονη πολιτική δραστηριότητα που ξεκινάει από το 1973 στα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, της πολιτικής Παρατάξεως "ΚΟΙΝΩΝΙΑ"::Συνεχιστές του Καποδίστρια.