Οι φασίστες αναθεωρούν το Σύνταγμα! (2)

Όπως είπαμε και προχθές (27/3/2017) οι αμοραλιστές νομοθέτες, που καταδυναστεύουν και μονοπωλούν την διακυβέρνηση της Ελλάδος, έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν σε γενική αναθεώρηση του Συντάγματος τραυματίζοντας και αλλοιώνοντας ακόμα πιο πολύ την ήδη βαριά κακοποιημένη ταυτότητα της Ελλάδος.

Μία από τις βασικές επιδιώξεις των ανόμων νομοθετών είναι ο πλήρης διαχωρισμός της Εκκλησίας από το Κράτος και μάλιστα σε τέτοιο σημείο, που παρόμοιο δεν έχει συμβεί ποτέ μέχρι σήμερα στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους.

Με αυτή την επιδίωξη, εκτός από το άρθρο 3 του Συντάγματος πρόκειται να αναθεωρηθεί και το άρθρο 13, όπου στην παράγραφο 5 πρόκειται να προστεθεί το εξής κείμενο «Σε κάθε περίπτωση, οι προβλεπόμενες στο νόμο υποχρεώσεις θρησκευτικής ορκοδοσίας δεν αφορούν εκείνους για τους οποίους η δόση παρόμοιου όρκου αντιβαίνει στις πεποιθήσεις τους».

Ο σκοπός αυτής της προσθήκης είναι η αμνήστευση του κάθε υπερφίαλου και παράφρονα πολιτικού, που νομίζει πως είναι Θεός, έτσι ώστε να μπορεί να ορκιστεί ... στην τιμή ή στην συνείδησή του.

Για ποια συνείδηση και ποια τιμή μιλάμε; Πώς είναι δυνατόν να πιστέψουμε αυτούς που μετέτρεψαν την λαϊκή ετυμηγορία εναντίον των μέτρων λιτότητος σε ακόμα μία δανειακή σύμβαση και μάλιστα με ακόμα πιο σκληρούς όρους; Γιατί να πιστέψουμε έναν άνθρωπο, που επειδή ακριβώς δεν πιστεύει στον Θεό, όχι μόνο δεν υπολογίζει κανέναν ανθρώπινο θεσμό αλλά δεν σέβεται κανέναν εκτός του εαυτού του; Ποια τιμή έχει ένας αμοραλιστής πολιτικός εκτός από αυτήν της εξαγοράς του;

Εάν τελικά τα πράγματα είναι όπως νομίζει ο καθένας και δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, τότε γιατί να υπακούσουμε σε νόμους και να μην επικρατήσει χάος και αναρχία όπου ο οποιοσδήποτε θα κάνει ό,τι νομίζει καλύτερο; Δεν μας έχουν γίνει ακόμα μάθημα τα 7.000 χρόνια καταγεγραμμένης ανθρώπινης Ιστορίας και πρέπει να χυθεί κι άλλο αίμα προκειμένου να καταλήξουμε στο προφανές;

Η νομοθεσία που είχε ως αποτέλεσμα την πρόοδο των ανθρώπων ήταν πάντοτε άρρηκτα συνυφασμένη με την πίστη στον Θεό. Τρανταχτά παραδείγματα η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που διατηρήθηκε όσο καμία άλλη αυτοκρατορία επί της γης για περισσότερα από 1000 χρόνια, η νομοθεσία της Μεγάλης Αικατερίνης στον καιρό της ακμής της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, αλλά και η νομοθεσία των βαθύτατα θρησκευομένων αρχαίων ημών προγόνων στην Αθήνα του Σόλωνα.

Το τραγικότερο, ωστόσο, είναι η εκκωφαντική σιωπή όχι απλώς των Ιεραρχών, αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ιερού Κλήρου, που ασχολείται με θέματα ήσσονος σημασίας και αδιαφορεί πλήρως για τον αποχριστιανισμό του Έθνους. Δυστυχώς, πολλοί από τους πνευματικούς ταγούς του τόπου εξυπηρετούν εντελώς προσωπικές agendas αφήνοντας ελεύθερο το έδαφος στους ολετήρες του Έθνους.

Δυστυχώς η διαρκώς φθίνουσα κατάσταση και στα εκκλησιαστικά ζητήματα είναι σημάδι μιας εντελώς παρηκμασμένης κοινωνίας, που ενώ θα έπρεπε να μας ανησυχήσει ιδιαίτερα φαίνεται πως (και αυτή) μας αφήνει αδιάφορους...