Φάκελλος Κυπριακό: Η Ελληνική στάση στο σχέδιο Annan - Μανώλης Β. Βολουδάκης

Breaking

09/06/2014

Φάκελλος Κυπριακό: Η Ελληνική στάση στο σχέδιο Annan

Τον καιρό που ο Τάσσος Παπαδόπουλος έδινε τις δικές του μάχες για την Πατρίδα (βλ. εδώ και εδώ) θα περίμενε κανείς πως θα είχε αμέριστη την συμπαράσταση και την υποστήριξη σύσσωμου του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα. ΛΑΘΟΣ! Το πόσο προδοτική είναι η πολιτική που ακολουθούν όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως φαίνεται από την στάση που κράτησαν.

Υπέρ του «σχεδίου Annan» τάχτηκαν από την πρώτη στιγμή τόσο το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, όσο και ο ΣΥΝ. Το μήνυμα που διατράνωνε η Ρηγίλλης το Νοέμβριο του 2002, ήταν ότι έπρεπε να γίνει αποδεκτό ως βάση συζήτησης το «σχέδιο Annan», καλλιεργώντας παράλληλα τις αυταπάτες και την παγίδα ότι μέσα από τις διαπραγματεύσεις θα αντιμετωπίζονταν οι «προβληματικές» πλευρές του σχεδίου. Αναζητούσε σφοδρά «συναίνεση» ή συνενοχή και από τα υπόλοιπα κόμματα, μέσα από τη σύγκληση των πολιτικών αρχηγών υπό τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο. Στο πλαίσιο αυτό ο Κώστας Καραμανλής περιοριζόταν σε δηλώσεις όπως: «Τώρα είναι η ώρα της ύψιστης εθνικής συνεννόησης… αυτή την ώρα χρειάζεται σοβαρότητα και υπευθυνότητα από όλες τις πλευρές» (11/11/2002), ή ότι χρειάζεται «μεγάλη προσπάθεια και σκληρός διαπραγματευτικός αγώνας για να επιτευχθεί η βιωσιμότητα, η λειτουργικότητα και η προσαρμογή στους ευρωπαϊκούς θεσμούς» (13/11/2002). Ενώ μετά το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός δήλωνε πως «Τα θετικά στοιχεία του σχεδίου Annan είναι υπέρτερα των αρνητικών στοιχείων και η ευρωπαϊκή προοπτική της Κύπρου μπορεί να βελτιώσει τις όποιες δυσκολίες» (14/4/2004).

Υπέρμαχος του «σχεδίου Annan» ήταν τότε ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης. Δήλωνε ανήμερα της παρουσίασης του σχεδίου (11/11/2002): «Έχουμε μια ιστορική ευκαιρία για τη λύση… Αυτή η πρόταση, αυτό το σχέδιο, είναι μια αφετηρία… Αυτό που έχει σημασία είναι η συνολική ισορροπία στην οποία αυτό το σχέδιο, με τη διαπραγμάτευση, μπορεί να οδηγήσει». Δεν είναι μόνο αυτό. Ας δούμε λίγο τι έγραφε στην "Σημερινή" ο Κωστάκης Αντωνίου στις 11 Σεπτεμβρίου του 2009: «Είναι γνωστά ο βίος και η πολιτεία των Σημίτη - Παπανδρέου. Πρώτοι καθιέρωσαν τα ζεϊμπέκικα στα Eλληνοτουρκικά, πρώτοι και καλύτεροι προώθησαν και τελικά αποδέχτηκαν το σχέδιο Annan, και με τους ανθρώπους τους εδώ, εξάσκησαν αφόρητες πιέσεις στον Κυπριακό λαό να αποδεχθεί το σχέδιο. Κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει την πολιτικά ανήθικη ενέργεια του ΠΑΣΟΚ: Ενώ ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος ετοιμαζόταν να απευθύνει το διάγγελμα τού Όχι, το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του βιάστηκαν να βγουν το απόγευμα και, προκαταλαμβάνοντας την ετυμηγορία του Προέδρου και του λαού της Κυπριακής Δημοκρατίας, επενέβησαν απροκάλυπτα, υποστηρίζοντας την αποδοχή του σχεδίου. Έκτοτε, ποτέ το ΠΑΣΟΚ δεν αναγνώρισε το λάθος του και δεν απολογήθηκε. Συνεχίζει να μιλά γενικά και αόριστα, και στην πραγματικότητα να έχει στη σκέψη του εκείνο το σχέδιο. Οι Έλληνες Κύπριοι δικαιούνται να μείνουν επιφυλακτικοί ως προς την πολιτική που θα ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ εάν επανέλθει στην εξουσία. Επιφυλακτικοί και απαισιόδοξοι. Ο πρότερος βίος καθορίζει πολλά. Και οι Κώστας Σημίτης και Γιώργος Παπανδρέου δεν έδωσαν δείγματα γραφής, σε όλα αυτά τα χρόνια, ότι έχουν αλλάξει φιλοσοφία...»

Μόνο το Κ.Κ.Ε. είχε διαφωνήσει όπως και άλλα μικρά κόμματα ή σχηματισμοί όπως η Χρυσή Αυγή και η Δημοκρατική Αναγέννηση, ενώ χαρακτηριστικά δίγλωσση και προδοτική ήταν η στάση που τήρησε το λάος και ο πρόεδρος του που τελικά αναζητούσε γέφυρες ανάμεσα στο "ΟΧΙ" και το "ΝΑΙ", όπως έκανε στην Κύπρο ο Χριστόφιας. Μόνο που τελικά ο Χριστόφιας είπε -ευτυχώς- "ΟΧΙ", ενώ στο λάος ακόμα δεν έχουν καταλήξει στο ποια ήταν η θέση τους!

1 σχόλιο: