Πολιτική για ... κλάματα!

Εκμεταλλευόμενοι τις ανυπόστατες και προβοκατόρικες δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Αμύνης Fikri Işık αλλά και του συναδέλφου του, υπουργού των Ευρωπαϊκών Υποθέσεων των γειτόνων μας, Ömer Çelik, που χαρακτήρισαν το Αγαθονήσι ως "τουρκικό έδαφος", κάποιοι Έλληνες(;) τυχοδιώκτες -δημοσιογράφοι και πολιτικάντηδες- προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα τεχνητό κλίμα έντασης, που εξυπηρετεί μόνο τις προσωπικές τους agendas, ζημιώνοντας την Χώρα.

Η μέχρι σήμερα πολιτική του Τούρκου σουλτάνου περιλαμβάνει μια ευρεία γκάμα προκλήσεων και φραστικών αντεγκλήσεων με την Ελλάδα, μερικές εκατοντάδες παραβιάσεις του εναέριου χώρου αλλά και των χωρικών υδάτων της Πατρίδος μας, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις οι άσπονδοι φίλοι μας άγγιξαν τα όρια θερμών επεισοδίων. Μέχρι εκεί! Τίποτε άλλο.

Σε κάποιες περιπτώσεις η στάση των Τούρκων μπορεί να χαρακτηρισθεί και ως απάντηση στους ανώριμους (αν όχι εσκεμμένους) και επικίνδυνους χειρισμούς εκ μέρους της Ελληνικής κυβερνήσεως. Η αψυχολόγητα προκλητική ενέργεια του Έλληνα(;) υπουργού Αμύνης, που επισκέφθηκε το Αγαθονήσι με μοναδική επιδίωξη την δημιουργία εντυπώσεων και την πρόκληση αντιδράσεων, έδωσε την αφορμή που ούτως ή άλλως αναζητούσαν οι Τούρκοι προκειμένου να δημιουργηθεί (ακόμα ένα) ζήτημα από το τίποτα.

Η αποτυχημένη συγκυβέρνηση προσπαθεί να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητος οπουδήποτε αλλού εκτός από εκεί που πραγματικά στοχεύει, δηλαδή στην πάση θυσία παραμονή της στην εξουσία. Νοσταλγοί παλιών σοβιετικών ή Λατινοαμερικανικών δικτατοριών προσπαθούν να εφεύρουν λόγους προκειμένου να αναστείλουν άρθρα του Συντάγματος και να παραμείνουν στην εξουσία.

Η αντιπολίτευση και οι λοιποί συνένοχοι του κοινοβουλίου δεν μιλούν, αλλά τηρούν σιγή ιχθύος είτε γιατί η κατάσταση τους εξυπηρετεί, ή γιατί αυτές είναι οι εντολές που έχουν λάβει. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι η υπόθεση του Βατοπεδίου επανήλθε στο προσκήνιο και μάλιστα με μοναδικό σκοπό την αθώωση των πρωταγωνιστών της, ιδιαιτέρως δε του τότε πρωθυπουργού τον οποίο κάποιοι ονειρεύονται και μεθοδεύουν να επαναφέρουν ως "σωτήρα" του τόπου. Πόσο κυκλικά γράφεται η Ιστορία;

Οι ισορροπίες πια είναι αρκετά εύθραυστες και η γλώσσα των πολιτικών ακόμα πιο αισχρά και απροκάλυπτα ψεύτικη. Το πρόβλημα, όμως, εστιάζεται στους νεοέλληνες και στην σάπια νοοτροπία τους. Πώς είναι δυνατόν να ονομάζονται Έλληνες αυτοί που δεν εξεγείρονται και δεν αντιδρούν σε δηλώσεις όπως η πρόσφατη του αρχηγού -αλήθεια, τι είδους αρχηγός είναι κάποιος που δεν τον παραδέχεται ούτε το κόμμα του;- της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως;

Ο γόνος της οικογενείας, που συγκαταλέγεται στις πλέον καταστροφικές για τον τόπο, τολμάει να ισχυρίζεται πως η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα είναι καταστροφή για την Ελλάδα και δεν βρίσκεται ένας να του ανταπαντήσει πως η εθνική καταστροφή είναι αυτός και ολόκληρη η οικογένειά του, από τον προ-προπάππο του "εθνάρχη" Ελευθέριο Βενιζέλο!

Αυτή η παραφροσύνη, όπου πανελληνίως υπερισχύουν και επικρατούν οι προδοτικές απόψεις ανθρώπων, που δεν είναι αποδεκτοί όχι μόνο μέσα στο κόμμα τους, αλλά και στην ίδια την οικογένειά τους, δεν νομίζω να έχει εμφανιστεί ποτέ ιστορικά ακόμα και στην πλέον υπανάπτυκτη χώρα του κόσμου!

Θα μου πείτε γιατί να είναι διαφορετικά τα πράγματα; Σωστά! Κατά τους λαούς και οι άρχοντες! Αν, ωστόσο, δεν τρομάζει κανέναν το ότι οι "άρχοντές μας" είναι προδότες και κλέφτες, τότε μας αξίζει μόνο ο αφανισμός! Τουλάχιστον ας γλιτώσουν οι επόμενες γενιές από την διεφθαρμένη και βαθειά νοσηρή νοοτροπία μας, μήπως και αναβιώσει το Γένος μας, που δεν ντρέπεται ούτε για την Ορθόδοξη Πίστη του, ούτε για την Ιστορία του.