Διαπραγματεύσεις; Παραμύθια!

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ψευδώς πως βρίσκεται σε "σκληρές διαπραγματεύσεις" με τους δανειστές και ιδιαίτερα με το ΔΝΤ. Όμως, το χθεσινό άρθρο δύο στελεχών του Ταμείου, του Αμερικανού Maurice Moses "Maury" Obstfeld και του Δανού Poul Mathias Thomsen, είναι καταπέλτης σε βάρος της κυβερνήσεως και αποκαλύπτει το μέγεθος του ψεύδους αλλά και της προδοσίας της.

Ο Οικονομικός Σύμβουλος και Διευθυντής Ερευνών, και ο Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ είναι κατηγορηματικοί κλείνοντας το άρθρο τους: «Εν κατακλείδι, δεν είναι το ΔΝΤ αυτό που απαιτεί περισσότερη λιτότητα, είτε τώρα, είτε ως μέσο για να μειωθεί η ανάγκη για την ελάφρυνση του χρέους σε μεσοπρόθεσμη βάση. Για να είμαστε πιο ευθείς, αν η Ελλάδα συμφωνεί με τους Ευρωπαίους εταίρους της για φιλόδοξους δημοσιονομικούς στόχους, μην κατακρίνετε το ΔΝΤ ότι είναι αυτό που επιμένει στη λιτότητα όταν ζητάμε να δούμε τα μέτρα που απαιτούνται για να κάνουν τους στόχους αυτούς αξιόπιστους».

Νωρίτερα στο ίδιο κείμενο είχαν επισημάνει αναφερόμενοι στα νέα μέτρα λιτότητος πως «νομίζουμε ότι αυτές οι περικοπές έχουν ήδη τραβήξει πολύ μακριά, εν τούτοις το πρόγραμμα του ESM προϋποθέτει ακόμη περισσότερες, όταν θέλει η αύξηση του πρωτογενούς πλεονάσματος στο 3,5% του ΑΕΠ να επιτυγχάνεται με περισσότερες περικοπές σε επενδύσεις και σε διακριτικές δαπάνες. Ίσως, με Ηράκλεια προσπάθεια, η Ελλάδα να μπορούσε βραχυπρόθεσμα να καταφέρει εκείνες τις περικοπές δαπανών που χρειάζονται για να πετύχει ένα έλλειμμα 3,5% του ΑΕΠ. Όμως, η εμπειρία έχει δείξει ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί και δεν συμβαδίζει με τον φιλόδοξο μακροπρόθεσμο αναπτυξιακό στόχο της Ελλάδος».

Αυτά και πολλά άλλα επισημαίνουν οι εκ των κορυφαίων στελεχών του ΔΝΤ και αποκαλύπτουν πως τελικά τα σχέδια των Ελλήνων(;) πολιτικάντηδων είναι η τεχνητή πολιτική αποσταθεροποίηση της Χώρας. Το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που καταδυναστεύει την Ελλάδα από την δολοφονία του Μαρτυρικού Κυβερνήτη Ιωάννου Α. Καποδίστρια και έπειτα, βρίσκεται στην τελευταία φάση του σχεδίου που υπηρετεί, δηλαδή την αλλαγή των Ελληνικών συνόρων και την συρρίκνωση της εδαφικής κυριαρχίας της Πατρίδος μας.

Όποιος εξακολουθεί να πιστεύει πως οι δήθεν διαφωνίες και οι έριδες μεταξύ των πολιτικών σχετίζονται με την "Ευρωπαϊκή πορεία" του τόπου είναι είτε αφελής και αδαής περί τα πολιτικά, είτε έχει συμφέρον, ή και τα δύο. Οι διαφωνίες είναι υποκριτικές και άνευ ουσίας, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ρόλου που υποδύονται οι "εκλεκτοί του λαού".

Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και δεν λύνεται με σπασμωδικές κινήσεις, ούτε από ανθρώπους που παντοιοτρόπως υπηρέτησαν κατά το παρελθόν το πολιτικό σύστημα. Το πρόβλημα της Ελλάδος, όπως έχουμε επισημάνει κατ' επανάληψη στο παρελθόν, θα λυθεί μόνο με την πλήρη αλλαγή νοοτροπίας και την επιστροφή στις ρίζες μας. Ωστόσο, στον μακρύ αυτό δρόμο δεν μπορεί να είναι καθοδηγητές άνθρωποι που υποκινούνται αποκλειστικά και μόνο από τα μικροσυμφέροντα και τις ασήμαντες προσωπικές φιλοδοξίες τους.