Το παράδοξο (;) της Ελλάδος

Το αδιέξοδο της Ελληνικής οικονομίας συνεχίζεται, αλλά ουδείς φαίνεται να προβληματίζεται. Οι Έλληνες μοιρολατρικά έχουν αποδεχθεί την κατάσταση και κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να αντισταθεί στον επερχόμενο οικονομικό -και όχι μόνο- αφανισμό.

Στο εβδομαδιαίο δελτίο για την Ελληνική οικονομία που εξέδωσε ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) φαίνεται ξεκάθαρα πως ένας μισθωτός με μικτές αποδοχές ύψους 2.400 ευρώ το μήνα -μία αμοιβή που είναι κατά 67% μεγαλύτερη από τον μέσο μισθό(!)- με δύο παιδιά, πληρώνει το 60% του μισθού που λαμβάνει σε φόρους και εισφορές. Το ποσοστό αυτό είναι κατά περισσότερες από 20 ποσοστιαίες μονάδες μεγαλύτερο από το αντίστοιχο στην Γερμανία (38%) και 70% περισσότερο από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ.

Επίσης, για έναν μισθωτό με μικτές αποδοχές ύψους 1.440 ευρώ το μήνα, η Ελλάδα έχει υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές ως ποσοστό επί των αμοιβών σε σύγκριση με την Ολλανδία, την Φινλανδία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία, ενώ μόλις τρεις χώρες έχουν αισθητά υψηλότερες εισφορές από τις Ελληνικές.

Επίσης, σύμφωνα πάντοτε με τον ΣΕΒ, στην χώρα μας για την παραγωγή και το εισόδημα του ενός (1) ευρώ απαιτούνται επενδυτικά κεφάλαια πενταπλάσιας αξίας, την στιγμή που στις υπόλοιπες αναπτυγμένες οικονομίες απαιτούνται περίπου τα μισά από αυτά τα κεφάλαια: «Το γεγονός ότι η χώρα μας είναι τελευταία στη σχετική κατάταξη σημαίνει ότι λειτουργεί με τεράστια εμπόδια στην οικονομική δραστηριότητα, τα οποία, αν δεν αρθούν, καταδικάζουν την χώρα σε διαρκή ύφεση ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, σε ένα αναπτυξιακό τέλμα χαμηλών επιδόσεων, μη ικανών να δημιουργήσουν ευκαιρίες για την αύξηση της απασχόλησης και των εισοδημάτων».

Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε πως δεν μπορεί να περιμένουμε την λεγόμενη και πολυπόθητη ανάπτυξη όταν δεν κινούμαστε προς την κατεύθυνση της παραγωγής. Δεν μπορεί να είμαστε σιδηροδέσμιοι του δυτικού οικονομικού συστήματος και της πολιτικής της Ε.Ε. και να περιμένουμε να ανθίσει η οικονομία μας. Δεν είναι δυνατόν να δανειζόμαστε το νόμισμά μας (βλέπε ευρώ) περιμένοντας ταυτόχρονα να ορθοποδήσει η Ελληνική οικονομία και να αποπληρωθεί το χρέος που διαρκώς διογκώνεται.

Πριν από όλα αυτά, όμως, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως το υπάρχον πολιτικό σύστημα και τα κόμματα που το υπηρετούν δεν ενδιαφέρονται για το συμφέρον της Ελλάδος. Δεν είναι ανάγκη να διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη η Ελλάδα για να καταλάβουμε πως οι δυτικοί δεν υπήρξαν ποτέ φίλοι μας και ποτέ δεν θέλησαν το καλό του τόπου μας.Τι άλλο πρέπει να ζήσουμε ως έθνος προκειμένου να αφυπνισθούμε;