tag:blogger.com,1999:blog-4138534044467198281.post3932744587273892316..comments2023-06-25T19:15:23.420+03:00Comments on Μανώλης Β. Βολουδάκης: Τι ήθος διδάσκουμε την Ευρώπη;Μανώλης Β. Βολουδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/00322384336776782778noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-4138534044467198281.post-74202105368716857422015-03-04T22:23:19.138+02:002015-03-04T22:23:19.138+02:00Ο βαθμός αυτοαναίρεσης της συγκυβέρνησης του Καμμ...Ο βαθμός αυτοαναίρεσης της συγκυβέρνησης του Καμμένου Σύριζα εγγίζει πια τα όρια της γελοιοποίησης χωρίς δυστυχώς να προκαλεί γέλιο παρά μόνο επιπλέον τραύματα στο ήδη βάναυσα πληγωμένο σώμα αυτής της χώρας. Από την προσφυγή στα γεγονότα προκύπτει ότι το εγχείρημα της κυβέρνησης συμποσούται στην εξής λαϊκή ρήση : «Περίμενε Τούρκο να γεμίσω». Εφόσον εκθέτει την εναγώνια επιδίωξη της για παραμόνιμη παρουσία στην Ε.Ε. και την απόλυτη αναγκαιότητα της δανειακής εξάρτησης, επιχειρεί λάθρα των θεσμών να επιδοθεί σε μια κοινωνική ή επικοινωνιακή πολιτική. Η συγκυβέρνηση δεν διαθλετει κανένα τεκμήριο ότι κατέχει, όχι απλά κάποιο σχέδιο διακυβέρνησης αλλά ούτε καν κάποια πολιτική γραμμή επί της οποίας θα είχε τη δυνατότητα να διαμορφώσει εν εξελίξει τη στάση της. In esse ξεκινά ένα παζάρι υπό το φως της δημοσιότητας στο οποίο αναγνωρίζεται να θέτει κάποια υψηλά στάνταρ κοινωνικής δικαιοσύνης τα οποία στη συνέχεια ή εγκαταλείπει πλήρως ή μετονομάζει ή μεταθέτει χρονικά, ή τέλος αποσύρει από τη δημοσιότητα. Το αξιοπερίεργο δεν είναι πια πως ο ελληνικός λαός συνεχίζει να επιζητά την πρόσκαιρη κι απατηλή παραίσθηση αλλά πραγματικά το πως ενώ η κυβέρνηση συνεχώς οπισθοβατεί αδυνατεί να πράξει το ορθό. Ίσως εκεί τελικά θα πρέπει ν’ αναζητηθούν και τα αίτια αυτής της ασυναγώνιστης αποτυχίας τόσο με κριτήρια μνημονιακά όσο και με κριτήρια αντιμνημονιακά. Σύμφωνα με την προτεσταντική ηθική της Ευρώπης η κυβέρνηση είναι έκθετη τόσο επειδή προσπαθεί να υπεκφύγει των ενυπόγραφων δάνειων δεσμεύσεων κι άλλο τόσο λόγω του ότι κατάφωρα αθετεί τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Αντιθέτως η ηθική του νεοέλληνα διατηρεί πρωτίστως μια διευρυμένη αντίληψη του συμφέροντος στην οποία μπορεί να συστεγάσει την προεκλογική αθέτηση κοινωνικών παροχών με την οπισθοχώρηση έναντι των θεσμών αρκεί να τηρείται ο όρος μιας αόριστης μαγκιάς χωρίς όμως την επώδυνη ουσιαστική ρήξη. Η συνεχής υπαναχώρηση όμως κοστίζει πολύτιμο χρόνο στον οποίο η κυβέρνηση ενώ μοιάζει να συμμερίζεται τη μία καθιδρυμένη υποχρέωση που μέχρι πρότινος αρνούνταν να αποδεχτεί, ταυτόχρονα νιώθει ασφυκτικά την πίεση από άλλες που συνωθούνται να εξυπηρετηθούν. Ο κ. πρωθυπουργός δείχνει σαν το μαθητή που έχει φτάσει στο τέλος της σχολικής χρονιάς πλήρως αδιάβαστος και ενώ προσπαθεί να καλύψει το ένα κενό και ξενυχτάει διαβάζοντας, την άλλη μέρα εξετάζεται σε άλλο μάθημα. Όσο βέβαια διαρκούν οι εξετάσεις μπορεί να ισχυρίζεται ότι έχει έναν ιδιαίτερα δικό του ξεχωριστό τρόπο να διαχειρίζεται τις υποθέσεις του , ακόμα και να αντιπαρατίθεται με τους εξεταστές του. Τι θα γίνει όμως ότι έρθει η ώρα της βαθμολογίας? Βάσει των δυσμενών δεδομένων που διέπουν τόσο το εξωτερικό περιβάλλον όσο και τις εσωτερική συνθήκη της ημετέρας διοίκησης η Ελλάδα δε θα βγει αλώβητη από αυτή την συγκυρία. Τα φθοροποιά στοιχεία αυτής της κρίσης αργά ή γρήγορα θα επιφέρουν ένα ευρύ φάσμα αρνητικών επιπτώσεων στη χώρα και το λαό της, το οποίο θα αποσκοπεί πρωτίστως στην ηθική εξόντωση, με τελικό σκοπό τον πλήρη εξανδραποδισμό του Έλληνα. Η τέλεια εξαρτημένη οικονομική σχέση της πατρίδας με τα γνωστά υπερεθνικά κέντρα σε συνδυασμό με την υπολειμματική εθνική στρατηγική και την περιστολή της κοινωνικής δράσης οδηγούν αναμφίλεκτα και βαθμηδόν σε μεγαλύτερες απώλειες κεκτημένων πάσης φύσεως. Στην όχι και τόσο υποθετική περίπτωση ενός στρατηγικά σχεδιασμένου πιστωτικού γεγονότος, το οποίο θα οδηγήσει σε μια άτυπη χρεοκοπία και θα ισοδυναμεί με την κήρυξη πτώχευσης κι ευρω-εξόδου απ΄ την Ελλάδα, οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Φυσικά η κυβέρνηση θα παραιτηθεί της προσπάθειας που στην ουσία ποτέ πραγματικά δεν ξεκίνησε, θα μεταθέσει ανερυθρίαστα την ευθύνη στα σκοτεινά κέντρα αποσταθεοποίησης και θα αφήσει τον κυρίαρχο ελληνικό λαό να εκφράσει τη βούληση του μέσω εκλογών. Υπό αυτήν την έννοια πράγματι το ήθος των πολιτικών που μας εκπροσωπούν τελεί σε σχέση αναλογίας με το ηθικό αντίκρισμα του κοινωνικού σώματος των Ελλήνων πολιτών. ΑυτεξούσιοςAnonymousnoreply@blogger.com