tag:blogger.com,1999:blog-4138534044467198281.post3459203977273782282..comments2023-06-25T19:15:23.420+03:00Comments on Μανώλης Β. Βολουδάκης: Η τεχνική παράταση της κυβέρνησηςΜανώλης Β. Βολουδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/00322384336776782778noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-4138534044467198281.post-84627615498036700762015-02-10T19:38:08.512+02:002015-02-10T19:38:08.512+02:00Στην υποθετική περίπτωση, επίτευξης μιας συναινετ...Στην υποθετική περίπτωση, επίτευξης μιας συναινετικής συμβίωσης της Ελλάδας στην Ε.Ε., οι άμεσες επιπτώσεις στη ζωή των Ελλήνων πολιτών οφείλουν να εστιάζονται σε θέματα εγχώριων κοινωνικών και θρησκευτικών ελευθεριών, εφόσον το ακανθώδες θέμα του οικονομικού, προς το παρόν τύχει μιας απρόσμενης και αναπάντεχης επίλυσης. Ενδιάμεσο σταθμό ίσως αποτελέσει ως το καλοκαίρι μια τεχνητή παράταση εκτέλεσης της ευρω-εξόδου απ’ την Ελλάδα! Στην αντίθετη εκδοχή ως κυρίαρχη μέριμνα αναδεικνύεται, το πως μια παντελώς εξαρτημένη εθνικά οικονομία, θα ανταποκριθεί όταν κληθεί να ενεργοποιήσει τα χρονίζοντα εν υπνώσει αναπτυξιακά της στοιχεία. Το ενδιαφέρον πια μετατοπίζεται στους ενδοκυβερνητικούς κλυδωνισμούς και τις εσωκομματικές αναταράξεις εξαιτίας των ενδογενών αντινομιών της συγκυβέρνησης. Οι πολύμορφες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας ενσπείρουν πρωτογενώς μια αντιφατικότητα των αιτημάτων τα οποία προθυμοποιήθηκε να εξυπηρετήσει ο Σύριζα. Οι αβίαστες ρητές διαβεβαιώσεις για τη σίγουρη επιτυχία του τεράστιου αυτού εγχειρήματος, παραπέμπουν ασφαλώς σε κάποιου είδους μεγαλοϊδεατισμό. Αλλιώς πως μπορούν να συγκεραστούν όλες αυτές οι αντιφατικές κοινωνικές προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν από τη σημερινή κυβέρνηση. Γεννήτορας αυτής της μεγαλό- ιδεατικής προοπτικής υπήρξε ασφαλώς η τεράστια δεξαμενή υπαρχουσών και επειγόντων αναγκών που χρόνια τώρα βασανίζουν τον ελληνικό λαό. Ο εμπράγματος μετασχηματισμός όμως ακόμα και των αγνότερων ιδανικών, όταν δεν εκπροσωπείται από μια συγκροτημένη πρόταση στην πολιτική τάξη πραγμάτων οδηγεί σε παταγώδη αποτυχία. Η αναφορά στον προγραμματικό λόγο του κ. Πρωθυπουργού για την εποχή των τεράτων εντάσσεται σε μια απόπειρα να ευαισθητοποιήσει, όσον αφορά την άνοδο της ακροδεξιάς, με σαφή παραπομπή στους ευρωπαϊκούς εθνικισμούς και το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Όμως δυστυχώς η ιστορία ξεκινά λίγο πιο πριν κι ευτυχώς διαρκεί ακόμα. Επιπλέον έχει σαν αιτία κι αφετηρία τη γέννηση των τεράτων και όχι το αποτέλεσμα, δηλαδή τις συγκρούσεις τους. Αν με νόμιμη αφορμή τα ρήματα του κ πρωθυπουργού δούμε λίγο προσεκτικά κι επειδή μας αφορά τη θέση της Ελλάδας σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο αναφοράς, παρατηρούμε αναλογίες με τη σήμερον? Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ούτε καν σαν φάρσα, απλά καταγράφονται πνευματικές ομοιοπάθειες, καμιά φορά ωφέλιμες, αν διορθωθούν. Αν λοιπόν υποθετικά η μεταπολίτευση συνολικά αντικατασταθεί από την περίοδο του Τρικούπη, το φιλελευθερισμό, τα μεγάλα έργα, την υποτίμηση και λοιπά γνωστά. Ακολούθως αν ο σημερινός πρωθυπουργός εκπροσωπήσει την περίοδο Δεληγιάννη με τη συστροφή στον κρατισμό, και την υποτιθέμενη κοινωνική σωτηρία, πως και πόση βρήκε την Ελλάδα το σωτήριον έτος 1897? Αυτεξούσιος<br /><br />Anonymousnoreply@blogger.com