Τα σύνορα της θάλασσας υπάρχουν και απειλούνται! - Μανώλης Β. Βολουδάκης

Breaking

23/09/2015

Τα σύνορα της θάλασσας υπάρχουν και απειλούνται!

Είναι βεβαιωμένο γεγονός πλέον, πως έχουμε μια κυβέρνηση που εξυπηρετεί και επιδιώκει την πληθυσμιακή αλλοίωση του κράτους και κυρίως των νησιών μας. Τα νέα και η καθημερινότητα των κατοίκων στα νησιά γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, με το κράτος να έχει την καθολική ευθύνη γι' αυτό. Στην μακρινή και ξεχασμένη από το κράτος Χάλκη, τα προβλήματα αυξάνουν διαρκώς μετατρέποντας τις συνθήκες διαβίωσης στο νησί αντίξοες και εντελώς απάνθρωπες.

Η σχολική χρονιά ξεκίνησε με τον χειρότερο τρόπο για τους γονείς και τους μαθητές της Χάλκης, καθώς οι ελλείψεις σε δασκάλους και καθηγητές είναι πάρα πολύ μεγάλες. Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Ροδιακή», από τους δέκα τέσσερις (14) καθηγητές που έπρεπε να στελεχώνουν το Γυμνάσιο και το Λύκειο, στο νησί υπάρχουν υπάρχουν μόλις τρεις (3).

Η μοναδική δασκάλα (αντί των τριών (3) που προβλέπεται) που υπήρχε στο Δημοτικό αποσπάσθηκε με την αρχή της νέας σχολικής χρονιάς στην Ρόδο. Τέλος, παρά το ότι προβλέπεται μία θέση νηπιαγωγού στο νησί, εντούτοις η θέση δεν καλύφθηκε ποτέ. Την χαριστική βολή έδωσε η αβλεψία (;) του κρατικού μηχανισμού σε ότι αφορά στην πρόσληψη καθαρίστριας για τα σχολεία, γιατί δεν "νομοθετήθηκε" το ποιος θα είναι αρμόδιος να διαχειριστεί την πρόσληψη!

Σαν να μην έφθανε αυτό, 120 πρόσφυγες έφθασαν προχθές (21/9/2015) στην ακατοίκητη (!) από Έλληνες Αλιμνιά και μεταφέρθηκαν στην Χάλκη. Η Χάλκη των 604 κατοίκων (σύμφωνα με την απογραφή του 2011) πρέπει (;) να φιλοξενήσει αυτούς τους πρόσφυγες που η εγκληματική στάση της κυβέρνησης επέτρεψε να φθάσουν στην χώρα μας χωρίς τον παραμικρό έλεγχο και κυρίως χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη για το ποια θα είναι η τύχη τους.

Είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς πως δεν είναι δυνατόν να παραμείνουν στην Χάλκη. Οι πρόσφυγες αποτελούν το 20% (!) των μόνιμων κατοίκων και θα είναι ένα σημαντικό πρόβλημα η παραμονή τους στο νησί.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μόνο μια μικρή γεύση από τα μεγάλα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι όχι μόνο στην Δωδεκάνησο, αλλά γενικότερα στα νησιά μας. Υπάρχει άμεση ανάγκη να καταγράψουμε όλα αυτά τα προβλήματα, να τα κατηγοριοποιήσουμε με βάση το πόσο άμεσα είναι και να δραστηριοποιηθούμε ταχύτατα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια και τον χρόνο να αμελήσουμε άλλο τις ακριτικές περιοχές της πατρίδος μας, γιατί θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα κατοικούνται από ... αλλογενείς!

Δεν έχουμε άλλο χρόνο για χάσιμο, ούτε μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες! Τις καλύτερες μέρες, όπως και το μέλλον μας θα το φτιάξουμε μόνοι μας! Δεν μπορούμε να προσβλέπουμε πια στους αμοραλιστές και τυχοδιώκτες πολιτικάντηδες που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μαριονέτες των απόγονων των Φράγκων.

2 σχόλια:


  1. Eιδικότερα στη Δωδεκάνησο η φραγκοκρατία διατηρήθηκε έως πολύ αργότερα της τουρκοκρατίας, με την ιταλοκρατία, κατά την οποία διωκόταν το πνεύμα του ησυχασμού, ενώ παράλληλα απαγορεύονταν οι χειροτονίες ορθοδόξων Επισκόπων έως ακόμα και αυτή η χρήση της Ελληνικής γλώσσας μέχρι το 1946. Απ’ τη δική μας πλευρά όμως, στην περιφέρεια Δωδεκανήσων και στις πρόσφατες εκλογές, η συμμετοχή των ψηφοφόρων ήταν μικρότερη του 50% και το ποσοστό του Σύριζα αυξημένο κατά τι. Ειδικότερα στο δήμο Χάλκης αν και ψήφισαν ακόμα ολιγότεροι, επίσης το ποσοστό του Σύριζα παρουσιάζεται ανεβασμένο. Μήπως ανησυχούμε υπερβολικά εφόσον οι ίδιοι είναι ευχαριστημένοι? Αυτεξούσιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό, δυστυχώς, παρατηρείται όχι μόνο στην Δωδεκάνησο αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα. Οι συμπολίτες μας είτε απέχουν από το ύψιστο δικαίωμα/υποχρέωση της ψήφου ή στηρίζουν το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.

    Εμείς οφείλουμε να ανησυχήσουμε για αυτήν την στάση και να φροντίσουμε για την σωστή διαπαιδαγώγηση του λαού. Το σάπιο σύστημα τον εκπαιδεύει δεκαετίες σε αυτόν τον τρόπο αντίδρασης.

    Ακόμα κι αν οι κάτοικοι ήσαν ευχαριστημένοι, που δεν είναι, είναι χρέος της Ελληνικής πολιτείας να διαφυλάξει την καθημερινότητά τους και κυρίως την εδαφική ανεξαρτησία των νησιών μας. Προσωπικά δεν μπορώ να δεχθώ μένοντας απαθής αυτή την ανελέητη προσπάθεια αλλοίωσης του έθνους μας, ακόμα κι αν συμφωνούν, που ξέρω πως δεν συμφωνούν, όλοι οι Έλληνες!

    Η ψήφος, δυστυχώς, δεν σημαίνει πάντοτε αποδοχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή